تبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

== تبانی در قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح ==

تبانی در [[ماده ۷۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|ماده ۷۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲]] به معنی تصمیم یا توافق یا هماهنگی قبلی بین حداقل سه نفر از اعضای نیروهای مسلح، جهت فرار از خدمت می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2807084|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>همچنین مقصود از تبانی در "[[ماده ۳۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|بند الف ماده ۳۳ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲]]" نیز تصمیم یا توافق یا هماهنگی بین حداقل سه نفر جهت سرپیچی و نافرمانی از اطاعت فرماندهان یا روساست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2805872|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>

طبق '''[[ماده ۱۱۰ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|ماده ۱۱۰ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲]]''' هر[[نظامی]] که در معاملات یا [[مناقصه]]‌ها و [[مزایده]]‌های مربوط به نیروهای مسلح با دیگران [[تبانی]] نماید، علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از دو تا ده سال وجزای نقدی معادل آنچه برخلاف مقررات تحصیل کرده‌است محکوم می‌شود. گفتنی است [[جرم]] موضوع این ماده [[جرم مقید|مقید]] است و لازم است برای محکوم کردن مرتکب، تبانی وی در نهایت منجر به ایراد خسارت به نیروهای مسلح شده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3517804|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>همچنین تبانی در این ماده می‌تواند صریح یا ضمنی باشد.