۱۲٬۰۵۸
ویرایش
ماده ۴ قانون شوراهای حل اختلاف: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴ قانون شوراهای حل اختلاف:''' در هر حوزه قضائی یک یا چند نفر [[قاضی|قاضی دادگستری]] که قاضی شورا نامیده میشوند، مطابق مقررات این قانون انجام وظیفه مینمایند. | '''ماده ۴ قانون شوراهای حل اختلاف:''' [[قوه قضائیه]] مکلف است حداکثر ظرف یک سال از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون، در هر حوزه قضائی [[شهرستان]]، [[شعبه]] یا شعبی از [[دادگاه|دادگاه‌ها]] را تحت مدیریت و نظارت رئیس آن حوزه قضائی به‌عنوان [[دادگاه صلح]] تعیین کند. | ||
در حوزه قضائی بخش، وظایف و اختیارات و صلاحیت‌های دادگاه صلح می‌تواند بر عهده دادگاه بخش باشد که بر اساس احکام این قانون رسیدگی می‌کند. | |||
ریاست و نظارت دادگاه‌های صلح و شوراهای حل اختلاف در استان بر اساس آیین‌نامه ماده (۴٠) این قانون تعیین می‌شود. | |||
* [[ماده ۳ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده ۵ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== پیشینه == | |||
ماده 4 قانون شوراهای حل اختلاف (مصوب 1394/09/16): در هر حوزه قضائی یک یا چند نفر [[قاضی|قاضی دادگستری]] که قاضی شورا نامیده میشوند، مطابق مقررات این قانون انجام وظیفه مینمایند. | |||
تبصره ۱- [[قوه قضاییه|قوه قضائیه]] می‌تواند برای تامین قضات شورا از میان قضات شاغل یا بازنشسته استفاده نماید. | تبصره ۱- [[قوه قضاییه|قوه قضائیه]] می‌تواند برای تامین قضات شورا از میان قضات شاغل یا بازنشسته استفاده نماید. | ||