سازش: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] بیان می‌دارد:«[[سازش]] بین طرفین یا در [[دفتر اسناد رسمی]] واقع می‌شود یا در [[دادگاه]] و نیز ممکن است در خارج از دادگاه واقع شده و [[سازش نامه]] غیررسمی باشد».<ref>[[ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> منظور از سازش در [[دادگاه]] این است که [[اصحاب دعوا|طرفین دعوی]] قبل از صدور [[حکم]]، نسبت به موضوع مورد اختلاف، به [[توافق]] برسند و از دادگاه بخواهند به جای صدور حکم، [[توافق]] آنان را به صورت [[گزارش اصلاحی]] تنظیم نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مباحث دشوار آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2891228|صفحه=|نام۱=نصراله|نام خانوادگی۱=قهرمانی|چاپ=1}}</ref> سازش در دادگاه با تنظیم [[صورت مجلس]] سازش صورت می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5320936|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> در خصوص صلح خارج از دادگاه نیز چنین بیان شده است که [[اصحاب دعوا|طرفین دعوی]] می‌توانند خارج از [[دادگاه]] طی [[سند رسمی]] محضری یا [[سند عادی]] [[سازش]] نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=334348|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>