ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه [[مدعی]] [[جعل|جعلیت]] [[سند]] در [[دعوای حقوقی]]، [[شخص]] معینی را به جعل سند مورد استناد [[متهم]] کند، [[دادگاه]] به هر دو [[ادعا]] یک جا رسیدگی می‌نماید.
'''ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه [[مدعی]] [[جعل|جعلیت]] [[سند]] در [[دعوای حقوقی]]، [[شخص]] معینی را به جعل سند مورد استناد [[متهم]] کند، [[دادگاه]] به هر دو [[ادعا]] یک جا رسیدگی می‌نماید.


در صورتی که دعوای حقوقی در جریان رسیدگی باشد، [[رأی قطعی]] کیفری نسبت به اصالت یا جعلیت سند، برای دادگاه متبع خواهد بود. اگر اصالت یا جعلیت سند به موجب رأی قطعی کیفری ثابت شده و سند یاد شده مستند دادگاه در امر حقوقی باشد، رأی کیفری برابر مقررات مربوط به [[اعاده دادرسی]] قابل استفاده می‌باشد. هر گاه در ضمن رسیدگی، دادگاه از طرح ادعای جعل مرتبط با دعوای حقوقی در دادگاه دیگری مطلع شود، موضوع به اطلاع رئیس [[حوزه قضایی]] می‌رسد تا با توجه به سبق ارجاع برای رسیدگی توأم اتخاذ تصمیم نماید.
در صورتی که دعوای حقوقی در جریان رسیدگی باشد، [[رأی قطعی]] کیفری نسبت به اصالت یا جعلیت سند، برای دادگاه متبع خواهد بود. اگر اصالت یا جعلیت سند به موجب [[رأی]] قطعی کیفری ثابت شده و سند یاد شده مستند دادگاه در امر حقوقی باشد، رأی کیفری برابر مقررات مربوط به [[اعاده دادرسی]] قابل استفاده می‌باشد. هر گاه در ضمن رسیدگی، دادگاه از طرح ادعای جعل مرتبط با دعوای حقوقی در دادگاه دیگری مطلع شود، موضوع به اطلاع رئیس [[حوزه قضایی]] می‌رسد تا با توجه به سبق ارجاع برای رسیدگی توأم اتخاذ تصمیم نماید.  
* {{زیتونی|[[ماده ۲۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

منوی ناوبری