رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صالح در فرض اقامت خواندگان در حوزه های متفاوت: تفاوت میان نسخه‌ها

" در خصوص دادخواست خواهان اقای د. ا. م. فرزند م. به طرفیت خواندگان: ۱- اقای پ. م. چ. فرزند ع. ۲- اقای ا. ع. ا. م. فرزند د. به خواسته مطالبه خسارت وارده به خودروی وانت مزدا به شماره * ۵۴ به مبلغ ۵۳۷/۰۰۰/۰۰۰ ریال و مطالبه هزینه تامین دلیل و کارشناسی به مبلغ ۱۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال و مطالبه خسارات دادرسی و تاخیر تادیه، با توجه به محتویات پرونده، نظر به اینکه مطابق [[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۱۱ از قانون ایین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی]]؛ دعوا باید در دادگاهی اقامه شود. که خوانده در حوزه قضایی ان اقامتگاه دارد. و از انجا که مطابق دادخواست تقدیمی، محل اقامت خوانده ردیف اول در * اعلام گردیده است.و اینکه حسب نظریه افسر کارشناس تصادفات، خوانده ردیف اول مقصر حادثه اعلام گردیده است.و دعوی متوجه خوانده ردیف دوم نمی باشد. تا محل اقامت وی، مجوز صلاحیت این دادگاه باشد. و با توجه به امره بودن قواعد صلاحیت مستندا به مواد [[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی|۱۱]]٫[[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|۲۶]]٫۲۷ از قانون ایین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار عدم صلاحیت این مرجع به اعتبار و شایستگی رسیدگی دادگاه عمومی حقوقی شهرستان قزوین صادر و اعلام می گردد. قرار صادره قطعی است. "