ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==

مطابق این ماده بین داوران اختصاصی و مشترک تفاوتی از جهت حق‌الزحمه وجود ندارد، اما چنانچه در امر داوری تعدادی از داوران تحقیقات و بررسی‌های بیشتری را نسبت به سایر داوران انجام داده باشند، می‌توان با توافق همه داوران حق‌الزحمه بیشتری را برای آن‌ها پیش‌بینی نمود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=566404|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576776|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> ولی در هرحال طرفین نمی‌توانند در قرارداد داوری نحوه تقسیم حق‌الزحمه داوران را تعیین نمایند چرا که به دلالت ماده ۴۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی ترتیب و نحوه رسیدگی داوران توسط خود آنان تعیین می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4021852|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> مورد دیگر اینکه در این ماده در مورد زمان پرداخت حق‌الزحمه صحبتی نشده اما اصولاً پرداخت حق‌الزحمه پس از صدور رای صورت می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4021888|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref>

== منابع: ==