۱۲٬۰۵۸
ویرایش
ماده ۱۲ قانون شوراهای حل اختلاف: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←پیشینه
(←پیشینه) |
(←پیشینه) |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
تبصره۳ـ صلاحیت شوراهای حل اختلاف روستا مستقر در روستا صرفاً صلح و سازش می باشد. | تبصره۳ـ صلاحیت شوراهای حل اختلاف روستا مستقر در روستا صرفاً صلح و سازش می باشد. | ||
{{مواد قانون شوراهای حل اختلاف}} | * تا حدودی محتوای تبصره 4 ماده 12 قانون جدید شوراهای حل اختلاف در ماده 13 قانون شوراهای حل اختلاف (مصوب 1394/09/16) آمده بود که بر اساس آن؛ در صورت اختلاف در صلاحیت محلی شوراها به ترتیب زیر اقدام میشود: الف ـ در مورد شوراهای واقع در یک حوزه قضائی، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی همان حوزه است. | ||
ب ـ در مورد شوراهای واقع در حوزههای قضائی شهرستان های یک استان، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی حوزه قضائی شهرستان مرکز استان است. | |||
پ ـ در مورد شوراهای واقع در دو استان، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی شهرستان مرکز استانی است که ابتدائاً به صلاحیت شورای واقع در آن استان اظهارنظر شده است.{{مواد قانون شوراهای حل اختلاف}} | |||
[[رده: مواد قانون شوراهای حل اختلاف]] | [[رده: مواد قانون شوراهای حل اختلاف]] | ||