ماده ۲۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

قاضی اجرا کننده قرار، متصدی اجرا می‌باشد خواه صدور [[حکم]] در [[صلاحیت]] وی باشد خواه نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572964|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> ممکن است در هنگام معاینه محل از نظر [[کارشناس]] نیز استفاده شود و اظهارات اشخاص دیگر نیز اخذ شود، تمام این نظرات باید در صورتجلسه قید و به [[تصدیق]] مجری قرار و کارشناس و دیگران برسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1226828|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref> تصدیق می‌تواند از طریق امضا یا [[اثر انگشت]] صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572972|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است عدم تصریح به لزوم امضای صورتجلسه توسط متصدی قرار در این ماده به خاطر وضوح این امر می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558616|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که چنانچه مطلعین ذیل صورتجلسه را امضا نکنند این امر در صورتجلسه قید می‌شود، به نظر می‌رسد با توجه به اینکه [[دادرس]] خود ناظر بر آن بوده‌است می‌توان به اظهارات آنان استناد نمود اما در صورتی که مطلعین اظهارات خود را تکذیب نمایند اثبات آن مشکل بوده و احتمالاً ارزش قضایی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558624|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>