۱۴٬۹۶۸
ویرایش
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه منکر از ادای [[سوگند]] و رد آن به [[خواهان]] نکول نماید دادگاه سه بار جهت اتیان سوگند یا رد آن به خواهان، به منکر اخطار میکند، در غیر این صورت ناکل شناخته خواهد شد. | '''ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه منکر از ادای [[سوگند]] و رد آن به [[خواهان]] [[نکول از حلف|نکول]] نماید دادگاه سه بار جهت اتیان سوگند یا رد آن به خواهان، به منکر اخطار میکند، در غیر این صورت ناکل شناخته خواهد شد. | ||
با اصرار خوانده بر موضع خود، دادگاه ادای سوگند را به خواهان واگذار نموده و با سوگند وی [[ادعا]] ثابت و به موجب آن [[حکم]] صادر میشود و در صورت نکول خواهان از ادای سوگند، ادعای او ساقط خواهد شد. | با اصرار خوانده بر موضع خود، دادگاه ادای سوگند را به خواهان واگذار نموده و با سوگند وی [[ادعا]] ثابت و به موجب آن [[حکم]] صادر میشود و در صورت نکول خواهان از ادای سوگند، ادعای او ساقط خواهد شد. | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
اخطار: در لغت به معنی یادآوری و خاطر نشان نمودن است، [[اخطاریه]] ممکن است شفاهی یا کتبی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایستههای ادله اثبات|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2451536|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=2}}</ref> | اخطار: در لغت به معنی یادآوری و خاطر نشان نمودن است، [[اخطاریه]] ممکن است شفاهی یا کتبی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایستههای ادله اثبات|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2451536|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=2}}</ref> | ||
نکول: در اصطلاح نکول از حلف به معنای سرپیچی کردن از ادای [[سوگند]] و امتناع از خوردن سوگند میباشد، نکول منکر از قسم خوردن به آن صورت است که نه قسم بخورد و نه آن را به مدعی رد نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاحشناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252324|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> | [[نکول از حلف|نکول]]: در اصطلاح [[نکول از حلف]] به معنای سرپیچی کردن از ادای [[سوگند]] و امتناع از خوردن سوگند میباشد، نکول منکر از قسم خوردن به آن صورت است که نه قسم بخورد و نه آن را به مدعی رد نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاحشناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252324|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
در سوگند | در [[سوگند بتی]]، در صورت نکول مطلق مدعی علیه از ادا یا رد سوگند به موجب این ماده دادگاه سه مرتبه به وی اخطار مینماید که سوگند را ادا یا آن را به مدعی رد نماید، و چنانچه نکول وی ادامه یافت، ناکل شناخته شده و دادگاه پس از آن ادای سوگند را به مدعی واگذار مینماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحصیل نامشروع دلیل در دادرسیهای مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2756696|صفحه=|نام۱=شهرام|نام خانوادگی۱=گودرزی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مطالعات فقهی == | == مطالعات فقهی == |