ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی''': مقررات مواد (۳۳۷) و (۳۳۸) این قانون در مورد فرجام خواهی از احکام و قرارها نیز لازم الرعایه می‌باشد.

== توضیح واژگان ==

حکم فرجامی: احکام صادره از دیوانعالی کشور را حکم فرجامی (تمیزی) گویند، خواه از شعبه صادر شده باشد یا هیئت عمومی دیوان عالی کشور.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=329344|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>

«با توجه به عموم و اطلاق ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی باید پذیرفت که فرجام خواه می‌تواند با اثبات هر یک از موارد مذکور در ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی از دادگاه درخواست نماید که تأخیر متناسب او در فرجامخواهی مورد چشم پوشی قرار گیرد»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=563948|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> علاوه بر مواد ذکر شده در این قانون حکم ماده ۳۵۵ این قانون نیز در دیوان عالی کشور لازم الرعایه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=563952|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>