رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح حل اختلاف در صلاحیت میان محاکم خانواده و سایر مراجع قضایی: تفاوت میان نسخه‌ها

" در خصوص دعوی اقایان و خانم ها ۱- ع. ش. فرزند ظ. ۲- پ. ش. فرزند ح. ۳- ا. ش. فرزند ع. با وکالت اقای ا. ک. ن. ک. س. به طرفیت اقای ا. م. ف. فرزند سلام به خواسته افراز پ ثبتی ۶۰۱/۸ بخش ۲۸ *به انضمام کلیه خسارات دادرسی بدین توضیح که خواهان ها مدعی هستند مالک مشاعی ۵ دانگ از ۶ دانگ از پ متنازع فیه بوده و هرکدام از انان بر حصه مشاعی خود بصورت مفروزی عملی تصرف دارند اما خوانده اقدام به ترهین ملک مشاعی نزد ادارات نموده که موجب نارضایتی خواهان ها گردیده و تراضی برای افراز حصه خود را ندارند لذا تقاضای صدور سند مفروزی را دارند. دادگاه با توجه به پاسخ استعلام ثبتی به تاریخ ۱۴۰۱/۱/۱۶ و اینکه ملک مورد تقاضای افراز ، دارای پ ثبتی بوده و بر این اساس افراز املاک دارای سند رسمی مطابق [[ماده ۱ قانون افراز و فروش املاک مشاع|ماده ۱ قانون افراز و فروش املاک مشاع مصوب ۱۳۵۷]] با واحد ثبتی محل وقوع مال غیرمنقول است.لذا مستندا به ماده ۲۸ قانون ایین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت به شایستگی اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان تالش صادر می گردد.این رای قطعی است. "