ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی''': دادخواست اعاده دادرسی اصلی به دادگاهی تقدیم می‌شود که صادرکننده همان حکم بوده‌ است و درخواست اعاده دادرسی طاری به دادگاهی تقدیم می‌گردد که حکم در آنجا به عنوان دلیل ابراز شده‌است.

اعاده دادرسی طاری: در اثنای رسیدگی حکمی به عنوان دلیل ابراز شده و محکوم علیه که حکم در مقابل او ابراز شده‌است می‌تواند متقاضی اعاده دادرسی نسبت به آن حکم را درخواست نماید. این درخواست اعاده دادرسی طاری نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1868120|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=1}}</ref>

«اعاده دادرسی همیشه در همان مرجعی مورد رسیدگی قرار می‌گیرد که حکم مورد اعاده دادرسی صادر نموده‌است لیکن فرجام خواهی در مرجع عالی بنام دیوان عالی کشور مورد رسیدگی قرار می‌گیرد. در این مورد با توجه به ویژگی اعاده دادرسی و نص قانونی اتفاق نظر وجود دارد.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعاده دادرسی در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2887032|صفحه=|نام۱=مهرزاد|نام خانوادگی۱=مسیحی|چاپ=2}}</ref> در صورتی که رسیدگی به دادخواست اعاده دادرسی با دادگاه تجدیدنظر باشد باید قرار عدم صلاحیت به اعتبار شایستگی و صلاحیت آن دادگاه صادر نمائیم به عنوان مثال حکم دادگاه بدوی در دادگاه تجدیدنظر تأیید شده‌است در این صورت به نظر می‌رسد رسیدگی به موضوع در صلاحیت دادگاه تجدیدنظر خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2289316|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=5}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1550964|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref> مرجع تقدیم دادخواست اعاده دادرسی طاری در هر حال دادگاهی است که حکم مورد درخواست اعاده دادرسی در آن جا به عنوان دلیل مورد استناد قرار گرفته‌است، همچنین دادخواست تقدیمی باید دارای تمامی شرایط دادخواست اعاده دادرسی باشد چرا که قانون گذار در این مورد استثنایی پیش‌بینی ننموده‌است و مطلب دیگر اینکه دادخواست مزبور به عنوان دادخواست اعاده دادرسی اصلی مورد توجه دادگاه قرار می‌گیرد و مانند هر دادخوواستی امکان تجدید یا تکمیل آن در مهلت مقرر وجود دارد .<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1347156|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1550964|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref>

در قانون آیین دادرسی مدنی جدید اعاده دادرسی تبعی حذف گردیده‌است، عده ای معتقدند سکوت قانون گذار به علت بدی هی بودن لزوم اعاده دادرسی تبعی بوده و این امر مسموع می‌باشد، در مقابل عده ای معتقدند این نظر صحیح نیست چرا که فرجام خواهی تبعی صراحتاً در قانون تصریح شده و اعاده دادرسی تبعی نیز نیازمند تصریح در قانون می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعاده دادرسی در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2887920|صفحه=|نام۱=مهرزاد|نام خانوادگی۱=مسیحی|چاپ=2}}</ref>