نظریه شماره 7/99/1070 مورخ 1399/07/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم لزوم تعیین وکیل برای اطفال و نوجوانان در جرم تفخیذ و شرب خمر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1070|شماره پرونده=99-168-1070 ک|تاریخ نظریه=1399/07/28}}

'''استعلام''': مطابق ماده ۴۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری در جرایمی که رسیدگی به آن ها در صلاحیت دادگاه کیفری یک است یا جرایمی که مستلزم پرداخت دیه یا ارش بیش از خمس دیه کامل است و در جرایم تعزیری درجه شش و بالاتر، دادسرا یا دادگاه اطفال و نوجوانان به ولی یا سرپرست قانونی متهم ابلاغ می کند که برای او وکیل تعیین کند و در صورت عدم تعیین وکیل یا عدم حضور وکیل بدون اعلام عذر موجه، در مرجع قضایی برای متهم وکیل تعیین می شود. آیا طبق این ماده و به قیاس اولویت، در جرایمی مانند تفخیذ و شرب خمر که مجازات آن ها در این ذکر نشده است، حضور وکیل جهت رسیدگی به جرایم طفل و نوجوان ضروری است؟

در تعیین وکیل برای اطفال و نوجوانان مطابق ماده ۴۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بین جرایم تعزیری و حدی تفاوت نیست؛ زیرا صدر این ماده در سه مورد تعیین وکیل را برای آن ها ضروری دانسته است که مورد اول یعنی جرایمی که رسیدگی به آن ها در صلاحیت دادگاه کیفری یک است، حسب مورد می تواند تعزیری یا حدی باشد. بنابراین در جرایم حدی خارج از صلاحیت دادگاه کیفری یک (مانند شرب خمر و تفخیذ مستوجب مجازات شلاق حدی) تعیین وکیل الزامی نیست.