رای وحدت رویه شماره 814 دیوان عالی کشور درباره تبیین مفهوم «ارسال» مواد مخدر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=814|تاریخ صدور=۱۴۰۰/۷/۲۰|گروه رای=کیفری|رییس وقت دیوانعالی=سید احمد مرتضوی مقدم|نماینده دادستان=سید محسن موسوی|next=رای وحدت رویه 815|prev=رای وحدت رویه 813|محور رای=حقوق جزای اختصاصی}}'''رای وحدت رویه شماره 814 مورخ 1400/7/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور:''' با عنایت به سیاق عبارات [[ماده ۴ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن مصوب ۱۳۷۶|ماده ۴ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن]] مصوب 1376/8/17 با اصلاحات و الحاقات بعدی، به ویژه عبارت «به هر نحوی به کشور وارد و یا به هر طریقی صادر یا ارسال نماید» و نیز اینکه در [[ماده ۱ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن مصوب ۱۳۷۶|بند ٢ ماده ١ قانون یادشده]] کلمه «ارسال» محفوف به کلمات «وارد کردن» و «صادر کردن» است و با توجه به لزوم تفسیر [[نص، معنا و روابط بین الملل|نصوص]] جزایی به طور [[مضیّق]] و به نفع [[متهم]]، عنوان جزایی «ارسال» مواد مخدر موضوع ماده صدرالذکر صرفاً شامل ارسال این مواد به خارج از کشور می شود و فرستادن مواد مخدر مذکور در این ماده از نقطه ای به نقطه ای دیگر در داخل کشور، از شمول این عنوان جزایی خارج است و رفتار ارتکابی متهم، حسب مورد، می تواند مشمول عنوان جزایی دیگری قرار گیرد. بنا به مراتب رأی شعبه پنجاهم دیوان عالی کشور تا حدی که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رأی طبق [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیرآن لازم الاتباع است.*[[رای وحدت رویه شماره 813]] (قبلی)