۳۸۶
ویرایش
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 89 قانون مجازات اسلامی را به ماده ۸۹ قانون مجازات اسلامی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(نگارش نکات مربوط به ماده + ارجاع + لینک) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
درباره نوجوانانی که مرتکب جرم تعزیری می شوند و سن آنها در زمان ارتکاب، بین پانزده تا هجده سال تمام شمسی است مجازات های زیر اجراء می شود: | درباره نوجوانانی که مرتکب جرم تعزیری می شوند و سن آنها در زمان ارتکاب، بین پانزده تا هجده سال تمام شمسی است مجازات های زیر اجراء می شود: | ||
الف ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از دو تا پنج سال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه یک تا سه است. | الف ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از دو تا پنج سال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه یک تا سه است. | ||
ب ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از یک تا سه سال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه چهار است. | ب ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از یک تا سه سال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه چهار است. | ||
پ ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از سه ماه تا یک سال یا پرداخت جزای نقدی از 000 /000 /15 تا 000 /000 /65 ریال یا انجام یکصد و هشتاد تا هفتصد و بیست ساعت خدمات عمومی رایگان در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه پنج است. | پ ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از سه ماه تا یک سال یا پرداخت جزای نقدی از 000 /000 /15 تا 000 /000 /65 ریال یا انجام یکصد و هشتاد تا هفتصد و بیست ساعت خدمات عمومی رایگان در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه پنج است. | ||
ت - پرداخت جزای نقدی از 000 /000 /3 تا 000 /000 /25 ریال یا انجام شصت تا یکصد و هشتاد ساعت خدمات عمومی رایگان در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه شش است. | ت - پرداخت جزای نقدی از 000 /000 /3 تا 000 /000 /25 ریال یا انجام شصت تا یکصد و هشتاد ساعت خدمات عمومی رایگان در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه شش است. | ||
ث ـ پرداخت جزای نقدی تا 000 /000 /3 ریال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه هفت و هشت است. | ث ـ پرداخت جزای نقدی تا 000 /000 /3 ریال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه هفت و هشت است. | ||
تبصره 1 ـ ساعات ارایه خدمات عمومی، بیش از چهار ساعت در روز نیست. | تبصره 1 ـ ساعات ارایه خدمات عمومی، بیش از چهار ساعت در روز نیست. | ||
تبصره 2 ـ دادگاه می تواند با توجه به وضع متهم و جرم ارتکابی، به جای صدور حکم به مجازات نگهداری یا جزای نقدی موضوع بندهای (الف) تا (پ) این ماده، به اقامت در منزل در ساعاتی که دادگاه معین می کند یا به نگهداری در کانون اصلاح و تربیت در دو روز آخر هفته حسب مورد برای سه ماه تا پنج سال حکم دهد. | تبصره 2 ـ دادگاه می تواند با توجه به وضع متهم و جرم ارتکابی، به جای صدور حکم به مجازات نگهداری یا جزای نقدی موضوع بندهای (الف) تا (پ) این ماده، به اقامت در منزل در ساعاتی که دادگاه معین می کند یا به نگهداری در کانون اصلاح و تربیت در دو روز آخر هفته حسب مورد برای سه ماه تا پنج سال حکم دهد. | ||
== توضیح واژگان == | |||
منظور از منزل اعم از منزل خود محکوم یا منزل شخص دیگری است که دادگاه انتخاب کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4337072|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=4}}</ref> | |||
== پیشینه == | |||
تعیین مجازات انجام خدمات عمومی رایگان توسط طفل یا اقامت اجباری وی در منزل در قوانین پیشین سابقه نداشته و از نوآوری های قانون مجازات اسلامی محسوب میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4964800|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
قانونگذار در این ماده بر خلاف [[ماده ۸۸ قانون مجازات اسلامی|ماده 88]] صرفا از اصطلاحات نوجوان و مجازات (نه طفل و اقدامات تأمینی) استفاده کرده است؛ زیرا اشخاص 15 تا 18 سال لزوما بالغ و دارای مسئولیت کیفری هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4336904|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=4}}</ref> چنین اشخاصی در صورت ارتکاب جرم حسب مورد میتوانند به نگهداری در کانون اصلاح و تربیت، جزای نقدی یا ارائه خدمات عمومی کمتر از 4 ساعت در روز محکوم شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4159460|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref> همچنین طبق تبصره 2 این ماده دو اقدام دیگر نیز پیش بینی شده است که عبارتند از : اقامت در منزل، نگهداری در کانون اصلاح و تربیت در دو روز آخر هفته برای سه ماه تا پنج سال.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3805112|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> همان طور که مشخص است نوع واکنش ها در مورد این اشخاص بیشتر از [[ماده ۸۸ قانون مجازات اسلامی|ماده 88]] جنبه تنبیهی و کیفری دارد و غالبا منجر به محرومیت از آزادی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3805080|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه قضائی == | |||
[[اداره حقوقی قوه قضائیه]] در نظریه مشورتی شماره 7/92/1206 مورخ 1392/06/20 در خصوص نحوه اعمال مجازات نگهداری در کانون اصلاح و تربیت برای نوجوانانی که در زمان ارتکاب جرم 15 تا 18 سال سن داشتند ولی حین صدور رای بیش از 18 سال تمام دارند اظهار داشته: نگهداری در کانون اصلاح و تربیت برای بزهکارانی که بالای 18 سال دارند فاقد وجاهت قانونی است ضمنا دادگاه با وجود مقررات موجود میتواند بزهکار را به جای معرفی به کانون اصلاح و تربیت به یکی دیگر از مجازات های مقرر در ماده 89 و تبصره 2 این ماده محکوم نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل قانون مجازات اسلامی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4768976|صفحه=|نام۱=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
[[اداره حقوقی قوه قضائیه]] در نظریه مشورتی شماره 7/92/1022 مورخ 1392/06/02 اظهار داشته: منظور از 18 سال تمام کسی است که 12 ماه از ورود سنش به 18 سالگی گذشته باشد و لذا کسی که 12 ماه از ورودش به 17 سالگی گذشته را نمیتوان 18 سال تمام دانست. همچنین در صورت دستگیری در سالروز تولد، نمیتوان وی را 18 سال تمام در نظر گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل قانون مجازات اسلامی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4754912|صفحه=|نام۱=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} |
ویرایش