رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در دعوای مطالبه نفقه فرزند: تفاوت میان نسخه‌ها

در این پرونده شعبه ۱۵ دادگاه خانواده مجتمع قضایی شهید * شهرستان مشهد در خصوص دادخواست خواهان خانم ص. ک. م. فرزند به طرفیت خوانده اقای ح. س. فرزند ر. به خواسته مطالبه نفقه جاریه فرزند مشترک بر حسب سند طلاق و مطالبه خسارت دادرسی، پس از بررسی موضوع به موجب دادنامه شماره ۰۱۳۷۷۱۴-۱۴۰۱/۱/۱۴ با این استدلال: … نظر به اینکه صلاحیت دادگاه خانواده ذاتی می باشد. و طرفین از هم جدا شدند و علقه زوجیت از بین رفته است.و ادرس خوانده * اعلام شده است. و خواسته خواهان مشمول ماده ده قانون حمایت خانواده نبوده و دعوا باید در محل اقامت خوانده طرح و رسیدگی شود. و ماده ده قانون حمایت خانواده یک استثنا می باشد. و خواسته در صلاحیت دادگاه خانواده مشهد نمی باشد. مستندا به مواد [[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی|۱۱]]<nowiki/>و[[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|۲۶]] و[[ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی|۲۷ از قانون ایین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی]] قرار عدم صلاحیت به صلاحیت و شایستگی محاکم حقوقی خانواده * صادر و پرونده را برای رسیدگی به ان دادگاه ارسال نموده است.و رسیدگی به پرونده به شعبه ۵ دادگاه خانواده شهرستان اصفهان ارجاع گردیده است.و این شعبه نیز به موجب دادنامه شماره ۰۱۴۵۹۶۳۵-۱۴۰۱/۲/۱۸ با این استدلال که: … زوجین بشرح دادنامه شماره ۴۹۶۱ مورخ ۱۴۰۰/۶/۱ صادر شده از شعبه ۱۵ دادگاه خانواده شهرستان مشهد مقدس قبلا طلاق گرفته اند و اخذ تصمیم در خصوص ملاقات، حضانت و نفقه فرزند با همان دادگاه می باشد. با استناد به تبصره [[ماده 19 قانون حمایت خانواده|ماده ۱۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳]] و [[ماده 41 قانون حمایت خانواده|ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱]] و ماده ۶۶ ایین نامه قانون اخیرالذکر قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگستری شهرستان مشهد مقدس ( شعبه ۱۵ خانواده ) صادر و پرونده را در اجرای ماده ۲۸ قانون ایین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی به دیوان عالی کشور ارسال نموده که رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.