۱۴٬۹۶۸
ویرایش
ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
شایان ذکر است چنانچه تجدیدنظر خواه مدعی عذر باشد، دادخواست تجدیدنظر را صرفاً باید به دادگاه صادر کننده رأی تقدیم نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574456|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | شایان ذکر است چنانچه تجدیدنظر خواه مدعی عذر باشد، دادخواست تجدیدنظر را صرفاً باید به دادگاه صادر کننده رأی تقدیم نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574456|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
==رویه‌های قضایی== | |||
*[[نظریه شماره 7/1400/26 مورخ 1400/02/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره استرداد تجدیدنظرخواهی توسط خواهان و قبول تجدیدنظرخواهی خارج از مهلت قانونی]] | |||
*[[نظریه شماره 7/1400/897 مورخ 1400/11/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدید جلسه به علت بیماری اصحاب دعوا]] | |||
*[[رای دادگاه درباره اثر تاخیر در اعمال حق فسخ به دلیل تغییر شغل مستاجر (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۲۱۳۰۷۰۱۱۴۱)]] | |||
*[[نظریه شماره 7/1401/108 مورخ 1401/03/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد قطعیت رای بعد از انقضاء مهلت تجدیدنظر خواهی]] | |||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
صدر '''ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی''' با تبصره آن در تعارض می‌باشد چراکه در صدر این ماده به ماده قبل یعنی [[ماده ۳۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۳۹]] اشاره شده‌است که کسی که در [[توقیف]] است باید دادخواست خود را به دفتر [[بازداشتگاه]] تقدیم نماید اما در تبصره '''ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی''' اجازه داده شده‌است که دادخواست شخص توقیف شده به این علت که در توقیف بوده‌است خارج از مهلت نیز پذیرفته شود. البته در توجیه می‌توان گفت «هر چند تکلیف اولیه شخص توقیف شده تقدیم دادخواست در مهلت مقرر به دفتر بازداشتگاه می‌باشد اما از آنجایی که [[زندانی]] در اقدامات خود با محدودیت‌های جدی مواجه است، [[قانونگذار|قانون گذار]] تسهیلات بیشتری برای حقوق دفاعی وی فراهم کرده‌است».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3899240|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> | صدر '''ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی''' با تبصره آن در تعارض می‌باشد چراکه در صدر این ماده به ماده قبل یعنی [[ماده ۳۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۳۹]] اشاره شده‌است که کسی که در [[توقیف]] است باید دادخواست خود را به دفتر [[بازداشتگاه]] تقدیم نماید اما در تبصره '''ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی''' اجازه داده شده‌است که دادخواست شخص توقیف شده به این علت که در توقیف بوده‌است خارج از مهلت نیز پذیرفته شود. البته در توجیه می‌توان گفت «هر چند تکلیف اولیه شخص توقیف شده تقدیم دادخواست در مهلت مقرر به دفتر بازداشتگاه می‌باشد اما از آنجایی که [[زندانی]] در اقدامات خود با محدودیت‌های جدی مواجه است، [[قانونگذار|قانون گذار]] تسهیلات بیشتری برای حقوق دفاعی وی فراهم کرده‌است».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3899240|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> | ||