رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره نقش سامانه ثنا در تعیین تعیین اقامتگاه خوانده: تفاوت میان نسخه‌ها

" به تاریخ ۱۴۰۱/۰۲/۱۶ در وقت فوق العاده جلسه شعبه ۳ دادگاه خانواده شهرستان زاهدان بتصدی امضای کننده ذیل تشکیل است. پرونده کلاسه فوق تحت نظر قرار دارد.گردش کار: در پرونده حاضر دادخواستی از ناحیه زوجه خانم ف. ر. بطرفیت زوج اقای ا. ر. م. ج. بخواسته حضانت فرزند مشترک به نام م. ( چهار ساله ) نزد دادگاه محترم عمومی بخش م. ج. مطرح گردیده است. پس از تعیین وقت رسیدگی و استماع اظهارات خواهان؛ ریاست محترم مرجع پیش گفته با این استدلال که چون ادرس خوانده در *می باشد. لذا پرونده می بایست نزد این مرجع رسیدگی شود. ، در نهایت پرونده با صدور قرار عدم صلاحیت نزد این شعبه ارسال می گردد. پس از ثبت پرونده و مداقه در اوراق پرونده ، نظر به این که دعوای مورد خواسته خواهان از جمله موارد در صلاحیت دادگاه خانواده بوده که وفق [[ماده 12 قانون حمایت خانواده|ماده ۱۲ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱/۱۲/۰۱]] خواهان اختیار طرح دعوا در محل اقامت خود ، محل اقامت خوانده و یا رعایت قواعد عمومی صلاحیت را در طرح دعوا داشته و نظر به این که زوجه از اختیار حاصل از ماده اخیر الذکر استفاده نموده ، از طرفی برابر تبصره ۱ ماده ۱ از قانون پیش گفته که اعلام داشته"" از زمان اجرای این قانون در حوزه قضایی شهرستان هایی که دادگاه خانواده تشکیل نشده ، تا زمان تشکیل ان دادگاه عمومی حقوقی مستقر در ان حوزه با رعایت تشریفات و مقررات این قانون به امور و دعاوی خانوادگی رسیدگی می کند"" لذا ضمن احترام به نظر همکار محترم قضایی *، با توجه به مراتب فوق و ملاحظه نظر موافق قاضی معزز مشاور؛ ضمن عدم پذیرش استدلال مرجع صادر کننده قرار ، نظر به اعتبار و شایستگی دادگاه عمومی بخش میر جاوه در رسیدگی به پرونده موصوف دارم. لهذا مستندا به رای وحدت رویه شماره ۷۶۹ دیوان محترم عالی کشور مورخ ۱۳۹۷/۰۴/۲۶ ناظر به ماده ۲۷ از قانون ایین دادرسی دادگاه عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹/۰۱/۲۱ پرونده جهت حل اختلاف نزد دیوان محترم عالی کشور ارسال می گردد. "