رای وحدت رويه شماره ۸۲۵ دیوان عالی کشور با موضوع "درخواست اعاده دادرسی موضوع ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری قائم به شخص دادستان نیست": تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=825|تاریخ صدور=۱۴۰۱/۷/۲۶|گروه رای=کیفری|رییس وقت دیوانعالی=سید احمد مرتضوی مقدم|next=رای وحدت رویه 826|prev=رای وحدت رویه 824|محور رای=آیین دادرسی کیفری|دادستان=محمد جعفر منتظری}}'''رای وحدت رویه شماره 825 مورخ 1401/7/26 هیات عمومی دیوان عالی کشور:''' با توجه به مواد [[ماده ۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری|٨٨]] ،[[ماده ۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری|٢٣]] ،[[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|٢٢]] و [[ماده ۴۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری|۴٨۴]] [[قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی و دیگر مقررات این قانون، [[دادسرا]] سازمان واحدی است که تحت ریاست [[دادستان]] عهده دار وظایف مقرر قانونی از جمله [[اجرای احکام کیفری]] است و پیشبینی حق درخواست [[اعاده دادرسی]] در ماده ۴٧۵ این قانون برای «[[دادستان مجری حکم]]» به مناسبت وظیفه اجرای احکام کیفری است که بر عهده دارد و تحت نظارت وی در دادسرا انجام می شود. بنابراین و با عنایت به اطلاق ماده ٨٨ یاد شده، اعمال حق مذکور، [[قائم به شخص]] دادستان نیست و به وسیله [[معاون دادستان]] یا [[دادیار|دادیاری]] که امور مربوط، به او محول شده یا به عنوان «[[جانشین دادستان]]» انجام وظیفه میکند، قابل اعمال است. بنا به مراتب، رأی شعبه دوم [[دیوان عالی کشور]] که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاهها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
{{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=825|تاریخ صدور=۱۴۰۱/۷/۲۶|گروه رای=کیفری|رییس وقت دیوانعالی=سید احمد مرتضوی مقدم|next=رای وحدت رویه 826|prev=رای وحدت رویه 824|محور رای=آیین دادرسی کیفری|دادستان=محمد جعفر منتظری}}'''رای وحدت رویه شماره 825 مورخ 1401/7/26 هیات عمومی دیوان عالی کشور درباره«درخواست اعاده دادرسی موضوع ماده 475 قانون آیین دادرسی کیفری قائم به شخص دادستان نیست»:''' با توجه به مواد [[ماده ۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری|٨٨]] ،[[ماده ۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری|٢٣]] ،[[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|٢٢]] و [[ماده ۴۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری|۴٨۴]] [[قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی و دیگر مقررات این قانون، [[دادسرا]] سازمان واحدی است که تحت ریاست [[دادستان]] عهده دار وظایف مقرر قانونی از جمله [[اجرای احکام کیفری]] است و پیشبینی حق درخواست [[اعاده دادرسی]] در ماده ۴٧۵ این قانون برای «[[دادستان مجری حکم]]» به مناسبت وظیفه اجرای احکام کیفری است که بر عهده دارد و تحت نظارت وی در دادسرا انجام می شود. بنابراین و با عنایت به اطلاق ماده ٨٨ یاد شده، اعمال حق مذکور، [[قائم به شخص]] دادستان نیست و به وسیله [[معاون دادستان]] یا [[دادیار|دادیاری]] که امور مربوط، به او محول شده یا به عنوان «[[جانشین دادستان]]» انجام وظیفه میکند، قابل اعمال است. بنا به مراتب، رأی شعبه دوم [[دیوان عالی کشور]] که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاهها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
*[[رای وحدت رویه شماره 824]] (قبلی)
*[[رای وحدت رویه شماره 824]] (قبلی)
*[[رای وحدت رویه شماره 826]] (بعدی)
*[[رای وحدت رویه شماره 826]] (بعدی)

منوی ناوبری