رای وحدت رویه شماره 826 دیوان عالی کشور درباره تاثیر عفو رهبری در محاسبه سابقه محکومیت قطعی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=826|تاریخ صدور=۱۴۰۱/۸/۲۴|گروه رای=کیفری|رییس وقت دیوانعالی=سید احمد مرتضوی مقدم|next=رای وحدت رویه 827|prev=رای وحدت رویه 825|دادستان=محمد جعفر منتظری|محور رای=آیین دادرسی کیفری}}'''رای وحدت رویه شماره 826 مورخ 1401/8/24 هیات عمومی دیوان عالی کشور درباره تاثیر عفو رهبری در محاسبه سابقه محکومیت قطعی :''' با توجه به اینکه قانونگذار در صدر [[ماده 45 قانون مبارزه با مواد مخدر|ماده ۴۵ الحاقی مورخ 12/ 7/ 1396 به قانون مبارزه با مواد مخدر]] مصوب 3/ 8/ 1367و اصلاحات بعدی، با هدف کاهش [[مجازات سلب حیات|مجازات های اعدام]] مقرر در این قانون، تعیین این مجازات را مشروط به احراز یکی از شرایط ذیل این ماده کرده است و با عنایت به لزوم [[تفسیر مضیّق]] [[نصوص]] جزایی، مبنای محاسبه «[[سابقه محکومیت قطعی]]» مذکور در بند پ ماده یاد شده، «[[محکومیت قابل اجرا]]» پس از اعمال [[نھادھای ارفاقی|نهادهای ارفاقی]] از جمله [[عفو]] یا [[تخفیف مجازات]] از سوی مقام رهبری است. بنا به مراتب، رأی شعبه سی و ششم [[دیوان عالی کشور]] که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء، صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رأی طبق [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاهها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.