ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه هر یک از [[طرفین]] دعوا [[دادخواست]] تجدیدنظر خود را مسترد نمایند، مرجع تجدیدنظر، [[قرار ابطال دادخواست تجدیدنظر]] را صادر می‌نماید.

* {{زیتونی|[[ماده ۳۶۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

* طرفین دعوا یا متخاصمین یا متحاکمین، دو طرف [[دعوا]] مطروحه در [[دادگاه]]‌ها را گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=342036|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده‌است که اصحاب دعوا اعم‌اند از خود طرف‌های دعوا یا [[وکیل|وکیلان]] یا [[نماینده قانونی|نمایندگان قانونی]] آنان.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=469660|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

* دادخواست، شکوائیه ای است که به مراجع قضایی به‌طور کتبی یا به شکل شفاهی عرضه می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2139696|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک‌زاده|چاپ=2}}</ref>

 

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ وجود نداشت اما ماده ۵۱۲ آن قانون مقرراتی را برای ترک دعوای پژوهشی بیان کرده و همچنین ماده ۵۰۵ آن قانون نیز به استرداد دادخواست در پژوهش تبعی اشاره کرده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=563368|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>

در مواردی که دادخواست تجدیدنظر ثبت شده اما هنوز به دادگاه تجدید نظر ارسال نشده نیز مفاد '''ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی''' رعایت می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=563376|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> این ماده در مورد استرداد دعوای تجدیدنظر حکمی ندارد. با توجه به این ماده و مقررات [[ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی|بندهای ب و ج ماده ۱۰۷ این قانون]] اگر در جریان دادرسی در دادگاه تجدیدنظر دعوا توسط تجدیدنظر خواه استرداد شود، [[قرار رد دعوای تجدیدنظر]] و اگر پس از ختم مذاکرات یا به‌طور کلی دعوا مسترد شود با رعایت بند «ج» ماده ۱۰۷ [[قرار سقوط دعوای تجدیدنظر]] صادر خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3943900|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref>

در [[فرجام خواهی]] نیز چنانچه [[فرجام خواه]] دادخواست خود را مسترد دارد [[دیوان عالی کشور]] با توجه به ملاک ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی با صدور [[قرار ابطال دادخواست]] نسبت به [[ابرام]] رای فرجام خواسته اقدام می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1337348|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2518868|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=11}}</ref> همچنین احکام و آثار استرداد دادخواست [[اعاده دادرسی]] نیز با توجه به محدود بودن مهلت اعاده دادرسی و دلالت قسمت اخیر [[ماده ۴۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۴۳۵]] این قانون باید با توجه به ملاک ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی، تعیین شود لذا آثار و احکام آن همان است که در مورد استرداد دادخواست تجدیدنظر مقرر شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1337364|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref>

* [[نظریه شماره ۷/۱۴۰۰/۲۶ مورخ ۱۴۰۰/۰۲/۰۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره استرداد تجدیدنظرخواهی توسط خواهان و قبول تجدیدنظرخواهی خارج از مهلت قانونی]]

* [[رای دادگاه درباره اثر انصراف موکل از وصول مطالبات خود بر حق‌الزحمه ی وکیل (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۲۰۱۲۳۰)]]

در تجدیدنظر هریک از طرفین دادخواست نداده‌اند و تنها تجدیدنظر خواه است که دادخواست تجدیدنظر تقدیم کرده‌است و شایسته بود در متن ماده به جای عبارت «هریک از طرفین دعوا» از کلمه تجدیدنظر خواه استفاده می‌کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574872|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> لذا بهتر بود این ماده به این صورت تنظیم می‌شد: «هرگاه تجدیدنظرخواه دادخواست تجدیدنظر را مسترد کند، مرجع تجدیدنظر قرار ابطال دادخواست تجدیدنظر را صادر می‌کند.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=477148|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>