ماده ۵۵۱ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۵۵۱ قانون مدنی''': [[مضاربه|عقد مضاربه]] به یکی از علل ذیل [[انفساخ|منفسخ]] می‌شود:

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

در [[عقد جایز|عقود جایز]]، مرگ یا جنون یکی از طرفین، [[عقد]] را منفسخ نموده و [[تعهد|تعهدات]] ناشی از آن را، از بین می برد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (نظریه عمومی تعهدات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=445628|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=5}}</ref> مضاربه نیز با مرگ یا جنون یا سفه هر یک از طرفین منفسخ می گردد، بنابراین اگر از روز انعقاد عقد تا زمان انحلال آن سودی به دست آمده باشد، هر یک از طرفین مستحق [[حصه]] خود خواهد بود و در صورت عدم کسب سود، به [[مضارب]]، [[اجرت المثل]] تعلق می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=حقوق تجارت (جلد اول) (کلیات، اعمال تجارتی، تجار، دفاتر تجارتی، قراردادهای تجارتی و حمل و نقل، بارنامه (دریایی، هوایی، زمینی) تجارت در اسلام، آرای هیٱت عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2203720|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=1}}</ref>

همچون مقررات راجع به [[ورشکستگی]] و [[توقف]]، مضارب نیز در صورت افلاس مالک سرمایه، نمی تواند به عملیات خود ادامه دهد، حتی اگر مالک، راضی به ادامه تجارت باشد، مگر اینکه همه [[داین|طلبکاران]]، به مناسبت [[حق|حقی]] که در [[مال|اموال]] وی دارند؛ به بقای مضاربه [[رضا|رضایت]] دهند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار،وکالت ...)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1593032|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref>

== مطالعات فقهی ==