ماده ۱۵۰ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۵۰ قانون تجارت''': در مورد تعهداتی که شرکت مختلط غیر سهامی ممکن است قبل از ثبت شرکت کرده باشد شریک با مسئولیت محدود در مقابل اشخاص ثالث در حکم شریک ضامن خواهد بود مگر ثابت نماید که اشخاص مزبور از محدود بودن مسئولیت او اطلاع داشته‌اند.

شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=127744|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

 

باتوجه به اینکه پس از تراضی شرکا، نسبت به تأسیس شرکت مختلط غیرسهامی، و پیش از تشکیل آن، معمولاً اشخاص ثالث، نمی‌توانند نسبت به نوع مسئولیت شرکا، آگاه گردند؛ قانونگذار جهت حفظ حقوق آنان، دررابطه با تعهدات و معاملات شرکت در شرف تأسیس، شریک بامسئولیت محدود را، همانند شریک ضامن، مسئول دیونی می‌داند که از تعهدات و قراردادهای مزبور، نشأت گرفته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2477332|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>