ماده ۲۶۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مستی]] عبارت از حالتی است که از نوشیدن مسکر و...در انسان پدید آید. قانونگذار اسلامی نوشیدن مسکر را به خودی خود،خواه مست کند یا نکند [[جرم]] دانسته است.در واقع قانونگذار مطلق شراب خواری و میگساری عمدی را منع کرده است نه مستی را که در بعضی از احوال رافع [[مسئولیت کیفری]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=538888|صفحه=|نام۱=محمدعلی|نام خانوادگی۱=اردبیلی|چاپ=23}}</ref>نوشیدن شراب در حالت اضرار و یا برای رفع عطش به مقداری که ضرورت دارد ،ایرادی ندارد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه (جلد اول ) (بخش جزا)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=828688|صفحه=|نام۱=آیت اله خلیل|نام خانوادگی۱=قبله ای خویی|چاپ=4}}</ref>