۵٬۴۵۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/485|شماره پرونده=1402-168-485ک|تاریخ نظریه=1402/11/03|موضوع نظریه=[[قانون آیین | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/485|شماره پرونده=1402-168-485ک|تاریخ نظریه=1402/11/03|موضوع نظریه=[[قانون آیین دادرسی کیفری]]|محور نظریه=[[اعاده دادرسی]]}} | ||
'''چکیده نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۸۵ مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۰۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره [[اعاده دادرسی]] موضوع [[ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری]]:''' با عنایت به اطلاق ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرس کیفری و به قرینه قسمت اخیر این ماده و تبصره های یک و دو قانون پیش گفته که [[قرار|قرارها]] و [[دستور موقت]] مراجع قضایی را مشمول ماده ۴۷۷ دانسته است، اعاده دادرسی موضوع ماده پیش گفته اعم از این است که [[رأی قطعی]] صادره از [[مراجع قضایی]] از نظر شکلی و یا ماهوی خلاف شرع بین تشخیص داده شود؛ نظیر صدور حکم بر محکومیت [[متهم]] بدون استماع دفاعیات وی یا صدور حکم قصاص بدون مطالبه و شکایت [[ولی دم]] یا [[مجنی علیه]]. | '''چکیده نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۸۵ مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۰۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره [[اعاده دادرسی]] موضوع [[ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری]]:''' با عنایت به اطلاق ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرس کیفری و به قرینه قسمت اخیر این ماده و تبصره های یک و دو قانون پیش گفته که [[قرار|قرارها]] و [[دستور موقت]] مراجع قضایی را مشمول ماده ۴۷۷ دانسته است، اعاده دادرسی موضوع ماده پیش گفته اعم از این است که [[رأی قطعی]] صادره از [[مراجع قضایی]] از نظر شکلی و یا ماهوی خلاف شرع بین تشخیص داده شود؛ نظیر صدور حکم بر محکومیت [[متهم]] بدون استماع دفاعیات وی یا صدور حکم قصاص بدون مطالبه و شکایت [[ولی دم]] یا [[مجنی علیه]]. | ||
ویرایش