ماده ۴۹۹ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[اجاره]] با فوت هیچ‌یک از طرفین باطل نمی‌گردد؛ مگر اینکه [[عین مستأجره]]، موقوفه باشد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (صلح و اجاره و احکام راجع به آنها)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فردوسی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=183092|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref> در وقف، [[حق انتفاع]] از [[منفعت|منافع]] موقوفه، به صورت موقت و غیردائمی، به [[موقوف علیهم|موقوفٌ علیه]] منتقل گردیده‌است و وی نمی‌تواند به میزان بیش از عمر خویش، مال موقوفه را اجاره دهد، در حالی که [[مالکیت|مالک]] [[عین معین|عین]]، با توجه به [[حق|حقوقی]] که نسبت به عین و منافع [[مال]] خود دارد؛ می‌تواند مال خویش را، حتی برای مدتی فراتر از حیات خود نیز، اجاره دهد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=305564|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref> لذا اگر موقوفٌ علیهم، مال موقوفه را، برای مدتی معین اجاره دهند؛ و سپس، قبل از انقضای مدت مزبور، آن طبقه از موقوفٌ علیهم از بین بروند؛ اجاره نسبت به بقیه مدت، [[معامله فضولی|فضولی]] و [[عدم نفوذ|غیرنافذ]] است؛ زیرا در واقع هر طبقه، سهم خود از منافع موقوفه را، از [[واقف]] دریافت نموده؛ و هیچ طبقه ای، [[قائم مقام]] طبقات پیش از خود نیست؛ تا بتوان افراد آن را، ملزم به رعایت تصمیمات طبقه پیشین دانست، پس طبقه نخست، نمی‌تواند برای منافع طبقه بعدی، تعیین تکلیف نماید، اگر طبقه بعد، اجاره را [[رد معامله فضولی|رد]] نمایند؛ آن عقد نسبت به دوره طبقه قبلی، [[نفوذ عقد|نافذ]] محسوب می‌گردد، و [[مستاجر|مستأجر]] می‌تواند [[جبران خسارت|جبران خسارات]] وارد شده به خویش را، از [[وارث|ورثه]] طبقه قبل مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دایرةالمعارف حقوق مدنی و تجارت (جلد اول) (حقوق تعهدات عقود و ایقاعات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4213372|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>