نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۶۰۰ مورخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ضرب و جرح در زندان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/600|شماره پرونده=1402-22-600ک|تاریخ نظریه=1403/01/28}}

'''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۶۰۰ مورخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' با توجه به ماده ۴۶ آیین نامه سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور که زندانی را مکلف به جبران خسارت هایی نموده است که به صورت عمدی و یا ناشی از تقصیر به مؤسسه وارد نموده و در صورتی که زندانی تقصیر خود را بپذیرد و میزان خسارت نیز تا صد میلیون ریال باشد، رئیس مؤسسه می تواند با موافقت قاضی اجرا معادل خسارت را از حساب های بانکی زندانی برداشت نماید؛

الف- چنانچه در درگیری فی مابین مددجویان، زندانی آسیب دیده به مراجع درمانی معرفی شود و ندامتگاه هزینه های درمانی را پرداخت نماید، آیا تسری مفاد مقرره فوق به زندانی ضارب و اخذ خسارات از حساب های بانکی وی با فرض پذیرش تقصیر ممکن است؟

ب- با توجه به تعریف مؤسسه در بند ب ماده یک همان قانون، موضوع ماده مشمول خسارات به واحدهای ستادی سازمان زندان ها نیز می شود؟

پ- چنانچه در بدو ورود زندانی به زندان فرم هایی مبنی بر تسری مفاد مقرره فوق به موضوعات مندرج در بندهای الف و ب و گسترش ضمانت اجراهای مذکور در ماده به غیر آن از حیث نوع و کیفیت خسارات یا سقف پرداختی تنظیم و به امضای زندانی برسد، آیا این اقدام محمل قانونی دارد؟

الف- هر گاه در اثر منازعه یا ضرب و جرح عمدی، به زندانی صدمه بدنی وارد و هزینه درمان توسط مؤسسه پرداخت شود، با رعایت ماده ۱۴۸ ناظر به ماده ۴۶ آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور مصوب ۱۴۰۰، در صورت پذیرش تقصیر از سوی مقصر امکان برداشت وجه از حساب وی وجود دارد. بدیهی است در صورتی که مجنی علیه به طرح دعوا در مراجع قضایی مبادرت نماید و به صدور حکم قطعی منتهی شود، هزینه درمان پرداخت شده از دیه کسر می شود.