۲٬۹۰۲
ویرایش
ماده ۱۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Javad صفحهٔ ماده 119 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۱۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
طرف تصحیحی: مرجع رسیدگی به شکایت مرجعی غیر از صادر کننده حکم بوده و به لحاظ سلسله مراتب قضایی از مرجع اولیه بالاتر می‌باشد. | طرف تصحیحی: مرجع رسیدگی به شکایت مرجعی غیر از صادر کننده حکم بوده و به لحاظ سلسله مراتب قضایی از مرجع اولیه بالاتر می‌باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی شیوه های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشگران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3479576|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رضایی نژاد|چاپ=1}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده جانشین ماده ۲۳۸ قانون سابق می‌باشد که در آن آمده بود «قرار قبول یا رد تأمین قابل پژوهش و فرجام | این ماده جانشین ماده ۲۳۸ قانون سابق می‌باشد که در آن آمده بود «قرار قبول یا رد تأمین قابل پژوهش و فرجام نیست»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=555648|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
قرار رد یا پذیرش تأمین خواسته در واقع از دستورات اداری دادگاهاست و به همین علت امکان تجدیدنظر خواهی یا فرجام خواهی از آن‌ها ممکن نمی‌باشد. ۳۱۱۸۶۲ که حتی در صورت عدم تصویب این ماده نیز موارد قابل تجدید نظر در قانون بیان شده‌است و تأمین خواسته از آن موارد نیست. | قرار رد یا پذیرش تأمین خواسته در واقع از دستورات اداری دادگاهاست و به همین علت امکان تجدیدنظر خواهی یا فرجام خواهی از آن‌ها ممکن نمی‌باشد. ۳۱۱۸۶۲ که حتی در صورت عدم تصویب این ماده نیز موارد قابل تجدید نظر در قانون بیان شده‌است و تأمین خواسته از آن موارد نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1620560|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=2}}</ref> در هر حال این موارد مانع تجدید درخواست تأمین توسط خواهان (یا خوانده) نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1247048|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
اعتراض به قرار موضوع ماده ۱۱۶ ق.ا.د. م که در دادگاه صادر کننده قرار مورد رسیدگی قرار می‌گیرد با تجدید نظر خواهی از قرار موضوع ماده ۱۱۹ ق.ا.د. م که در دادگاه تجدید نظر رسیدگی می‌شود تفاوت دارد. | اعتراض به قرار موضوع ماده ۱۱۶ ق.ا.د. م که در دادگاه صادر کننده قرار مورد رسیدگی قرار می‌گیرد با تجدید نظر خواهی از قرار موضوع ماده ۱۱۹ ق.ا.د. م که در دادگاه تجدید نظر رسیدگی می‌شود تفاوت دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=555672|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
اخذ تأمین از اتباع خارجی مشمول ماده ۱۴۶ و ۱۴۷ این قانون بوده و منحصر به مرحله بدوی نبوده و در مرحله تجدیدنظر هم ممکن است مطرح شود. | اخذ تأمین از اتباع خارجی مشمول ماده ۱۴۶ و ۱۴۷ این قانون بوده و منحصر به مرحله بدوی نبوده و در مرحله تجدیدنظر هم ممکن است مطرح شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5283884|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
وجود این ماده زائد است چرا که قرارهای قابل تجدیدنظر در ماده ۳۳۲ برشمرده | وجود این ماده زائد است چرا که قرارهای قابل تجدیدنظر در ماده ۳۳۲ برشمرده شده‌اند <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470128|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه‌ها == | == مصادیق و نمونه‌ها == | ||
در صورتی که دادگاه شرایط صدور قرار تأمین خواسته را احراز ننماید مانند موردی گه درخواست کننده ذی‌نفع نمی‌باشد، قرار رد درخواست صادر می‌کند و در هر حال این قرار قابل شکایت نمی‌باشد. | در صورتی که دادگاه شرایط صدور قرار تأمین خواسته را احراز ننماید مانند موردی گه درخواست کننده ذی‌نفع نمی‌باشد، قرار رد درخواست صادر می‌کند و در هر حال این قرار قابل شکایت نمی‌باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1341796|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> | ||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} | |||