مأمورین مسلح: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:


مأمورین مسلح در کلیه موارد مندرج در این قانون در صورتی مجازند از سلاح استفاده نمایند که اولاً چاره ای جز بکارگیری سلاح  نداشته باشند، ثانیاً در صورت امکان مراتب:  الف - تیر هوائی. ب - تیراندازی کمر به پایین. ج - تیراندازی کمر به بالا  را رعایت نمایند<ref>[[ماده ۳ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]]</ref>.  
مأمورین مسلح در کلیه موارد مندرج در این قانون در صورتی مجازند از سلاح استفاده نمایند که اولاً چاره ای جز بکارگیری سلاح  نداشته باشند، ثانیاً در صورت امکان مراتب:  الف - تیر هوائی. ب - تیراندازی کمر به پایین. ج - تیراندازی کمر به بالا  را رعایت نمایند<ref>[[ماده ۳ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]]</ref>.  
== حق به کارگیری سلاح به دستور فرمانده عملیات ==
مأمورین انتظامی برای اعاده نظم و کنترل راهپیمائی های غیر قانونی، فرو نشاندن [[شورش]] و [[بلوا]] و ناآرامی هایی که بدون بکارگیری سلاح  مهار آنها امکان پذیر نباشد. حق بکارگیری سلاح را به دستور [[فرمانده عملیات]]، در صورت تحقق شرایط زیر دارند:
الف - قبلاً از وسایل دیگری مطابق مقررات استفاده شده و موثر واقع نشده باشد.
ب - قبل از بکارگیری سلاح با [[اخلالگر|اخلالگران]] و [[شورشی|شورشیان]] نسبت به بکارگیری [[سلاح]] اتمام حجت شده باشد.
تشخیص ناآرامی ها حسب مورد بر عهده رئیس [[شورای تأمین استان]] و [[شورای تامین شهرستان|شهرستان]] و در غیاب هر یک بر عهده معاونان  آنان خواهد بود و در صورتیکه [[فرماندار]] [[معاون سیاسی]] نداشته باشد این مسوولیت را به یکی از اعضای شورای تأمین محول خواهد نمود.<ref>[[ماده ۴ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]]</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

منوی ناوبری