۳۴٬۰۵۳
ویرایش
ماده ۱۲۳۳ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۲۳۳ قانون مدنی''': زن نمی‌تواند بدون رضایت شوهر خود، سمت قیمومت را قبول کند. | '''ماده ۱۲۳۳ قانون مدنی''': [[زوجه|زن]] نمی‌تواند بدون [[رضایت]] [[زوج|شوهر]] خود، [[سمت]] [[قیمومت]] را قبول کند. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۲۳۲ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۲۳۲ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۲۳۴ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۲۳۴ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
به | به سمتی که قیم، بر عهده دارد؛ قیمومت گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=339360|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
به | == فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
سمت قیمومت، [[شغل]] محسوب نمی‌گردد که بتواند با [[شأن|شئونات]] خانوادگی در [[تعارض]] باشد؛ ولی چون ممکن است قیمومت زن، مانع اجرای [[تکلیف|تکالیف]] زن گردد؛ نیاز به رضایت زوج دارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=253860|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=11}}</ref> در واقع، زن شوهردار، به دلیل مسئولیت‌های خاصی که دارد و نیز به جهت عدم ورود [[ضرر]] به [[حق|حقوق]] دیگران، نمی‌تواند بدون رضایت شوهر خود، سمت قیمومت را قبول کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4196840|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
زن شوهردار، به دلیل امکان ایجاد اخلال در تمتع شوهر از وی، نمی‌تواند بدون رضایت وی، سمت قیمومت را قبول کند، اما چنانچه زوج، با قیمومت همسر خویش موافقت نماید؛ حق [[رجوع]] از این تصمیم خویش را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=214076|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref> | |||
زن شوهردار، به دلیل امکان ایجاد اخلال در تمتع شوهر از وی، نمی‌تواند بدون رضایت وی، سمت قیمومت را قبول | |||
== مذاکرات تصویب == | == مذاکرات تصویب == | ||
وزیر | [[وزیر دادگستری|وزیر عدلیه]]، در پاسخ به سوال یکی از نمایندگان [[مجلس شورای ملی|مجلس]]، در رابطه با مواردی که ضرورت دارد زن، سمت قیمومت را عهده‌دار گردد؛ خاطرنشان کرد که به هرحال، رضایت شوهر لازم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مشروح مذاکرات قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=224624|صفحه=|نام۱=احمدرضا|نام خانوادگی۱=نائینی|چاپ=1}}</ref> | ||
برخی از نمایندگان، در رابطه با اینکه | برخی از نمایندگان، در رابطه با اینکه [[مادر]]، نمی‌تواند بدون رضایت شوهر خود، قیمومت [[ولد|فرزندش]] را قبول نماید؛ معترض بوند؛ اما پاسخ وزیر عدلیه، دلالت بر لزوم رضایت زوج می‌نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مشروح مذاکرات قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=223244|صفحه=|نام۱=احمدرضا|نام خانوادگی۱=نائینی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||