بررسی ماهیت و احکام قراردادهای انتقال تکنولوژی با تاکید بر سرمایه گذاری خارجی: تفاوت میان نسخه‌ها

==چکیده==

انتقال تکنولوژی واژهای است که از دیرباز همواره میان کشورهای جهان سوم از یکسو و کشورهای پیشرفته از سوی دیگر مطرﺡ بوده و برداشتهای متفاوتی از مفهوم آن صورت گرفته است.بطورکلی مفهوم انتقال تکنولوژی، از لحاﻅ فیزیکی شامل انتقال تجهیزات و از لحاﻅ حقوقی, واگذاری حق استفاده از دانش فنی است. برای اینکه انتقال تکنولوژی از لحاﻅ حقوقی مورد حمایت قرار بگیرد و از ضمانت اجرایی ﻻزم برخوردار شود, باید در قالب یکی از اعمال حقوقی صورت بگیرد که قرارداد یکی از آنها محسوب میشود. در کشورهایی که تکنولوژی فاقد حمایت قانونی باشد, مالک تکنولوژی تمایل دارد که انتقال از طریق انعقاد قراردادهای سرمایه گذاری خارجی صورت بگیرد. قراردادهای سرمایه گذاری خارجی در زمینه انتقال تکنولوژی از مهمترین قردادهای بینالمللی هستند.مجموعه قواعد, مقررات و اصولی که بر جذب و انتقال تکنولوژی در راستای نظام حقوقی انتقال تکنولوژی کشورها حاکم است, رژیم حقوقی ناظر بر انتقال تکنولوژی نامیده میشود. اینگ–ونه مقررات در زمینه مالکیت معنوی، سرمایهگذاری خارجی و رویههای سازمانهای بین المللی ناظر بر جذب و انتقال تکنولوژی هستند. با وجود قوانین مختلف و متفاوت در سطوﺡ ملی و سیاستهای مختلف در کشورهای طرف معامله، در خصوص بسیاری ازمولفههای ناظر بر انتقال تکنولوژی و قراردادهای آن، میتوان مقرراتی را برشمرد که جنبه بین المللی یا چندجانبه دارند. عنوان تحقیق بررسی ماهیت و احکام قراردادهای انتقال تکنولوژی با تاکید بر سرمایه گذاری خارجی میباشد.پژوهش حاضر غالب موضوعات مهمی را که ممکن است که در یک قرارداد انتقال تکنولوژی درج شود،مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد و در سه فصل،مفاهیم و تعاریف قراردادهای انتقال تکنولوژی و سرمایه گذاری خارجی ، شرایط و ماهیت وآثار قراردادهای تکنولوژی و در نهایت رژیم حقوقی ناظر بر انتقال تکنولوژی در نظام بین المللی و ایران گنجانده شده است.