بررسی قراردادهای حمل و نقل در حقوق ایران و کنوانسیون های بین المللی TIR و CMR: تفاوت میان نسخه‌ها

==چکیده==

در مورد قراردادهای حمل و نقل در حقوق ایران و جامعه بین الملل میبایست به قوانین داخلی و کنوانسیون های سی.ام.آر و تیر مراجعه نمود و از این منظر عنوان پایان نامه حاضر می تواند علاوه بر بررسی ساختار شکلی و ماهوی قراردادهای مذکور به مسیولیت متصدی حمل ونقل نیز بپردازد؛ علیرغم وجود قوانین و کنوانسیونهای مختلف ولی کماکان در حوزه اجرا موانعی از لحاظ قانون و عدم آشنایی کامل به قوانین هنوز پابرجاست؛ لذا با بررسی دقیق ماهیت و شرایط قراردادی در حوزه حمل و نقل و مسیولیت متصدیان در داخل ایران و کنوانسیونهای بین المللی CMR و TIR نگارش و تدوین این رساله قطعا راهگشا بوده و اهمیت پرداختن به آن بر هیچ ناقد بصیری پوشیده نخواهد ماند. طبق تحلیلی که از این رساله استخراج میگردد قراردادهای حمل و نقل به اعتبار متصدی آن و تجاری بودن نسبت به فرستنده، تجاری تلقی میشود و در کنوانسیونهای CMR و TIR قراردادها از طریق حمل جاده ای است و البته قراردادهای حق العمل کاری نیز با شرایطی از شمول کنوانسیون CMR خارجند و معافیت و شرط عدم مسیولیت متصدی حمل با رعایت شرایطی در حقوق ایران و کنوانسیونهای CMR و TIR پذیرفته شده است. در این رساله، مسیولیت متصدی با یکی از بهترین کنوانسیون های بین المللی که به مرحله اجرا در کشورهای مورد پذیرش در آمده که کنوانسیون CMR می باشد به بررسی وتطبیق پرداخته شده است وبه موجب ماده یک آن، هر کشوری که با دولت دیگری که عضو کنوانسیون می باشد قرارداد دوجانبه حمل ونقل منعقد نماید، قرارداد حمل ونقل جاده ای میان آنها صورت گرفته است ومفاد کنوانسیون CMR نسبت به هر دو طرف جاری است وکشور ایران هم از جمله کشورهایی است که به آن ملحق شده است وقرارداد حمل ونقل جاده ای منعقد کرده است.