تاثیر کنوانسیون روتردام بر حمل مرکب کالا: تفاوت میان نسخه‌ها

==چکیده==

شکی نیست که حمل و نقل یکی از مهمترین حلقه های تجارت بین الملل بوده و در عصر حاضر حمل ترکیبی بزرگترین و مهمترین بخش از صنعت حمل می باشد. با این همه مقررات حاکم بر حمل ترکیبی هم چنان از جمله چالش های این صنعت محسوب می گردد، چنانچه تا کنون هیچ کنوانسیونی در این خصوص لازم الاجرا نشده است. از سوی دیگر مقررات حمل دریایی که رژیم غالب آن همچنان کنواسیون لاهه ۱۹۲۴ و متم آن لاهه–ویزبی ۱۹۶۸ بوده پس از حدود یک قرن نیاز به تطبیق با شرایط جدید و به روز رسانی داشت. هدف طراحان کنوانسیون روتردام حل هر دو مشکل فوق بود. در این رساله تلاش شده اقسام مقرراتی که در حال حاضر در حوزه حمل ترکیبی جود دارد و مفاهیم و اصول مربوط به حمل ترکیبی شناسایی گردد و سپس آثار روتردام بر این مقررات، و امکان همزیستی و حل تعارض آنها با کنوانسیون جدید مورد بررسی قرار گیرد، لذا برخی مفاهیم مرتبط با حمل ترکیبی از قبیل عناصر حمل ترکیبی، متصدی حمل ترکیبی، ماهیت قرارداد حمل ترکیبی، فورواردرها و نظام مسیولیت متصدی حمل ترکیبی در فصل اول از بخش اول مطرح گشته و در فصل دوم از بخش اول اقسام مقررات حمل ترکیبی مانند اسناد نمونه، کنوانسیون های حمل ترکیبی، جنبه ترکیبی حمل در کنوانسیون های تک بعدی، مقررات ملی و منطقه ای مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم وضعیت مقررات حمل ترکیبی یاد شده در شرایط هم پوشانی با کنواسیون روتردام و همچنین برخی آثار این کنوانسیون مانند تاثیر آن بر مبنای مسیولیت متصدی حمل و نظام مسیولیت حمل شبکه ای متصدی مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر این قلمرو عمومی کنوانسیون روتردام وقواعد اجتناب از تعارض آن در دریا و حمل غیردریایی مورد تدقیق واقع شده است. این کنوانسیون از مبنای مسیولیت جدیدی تبعیت نموده که در هر مرحله تغییر می نماید و باراثبات را به صورت رفت و برگشت بر عهده متصدی و ذی نفع قرار داده است، علاوه بر این نظام مسیولیت شبکه ای حمل جهانی را به سمت نظام مسیولیت یکپارچه سوق می دهد همچنین در اقدامی جدید، حقوق و تکالیف فرستنده را در دو فصل خود به صورت مدون ذکر نموده است. تاثیر کنوانسیون روتردام بر همه مقررات حمل ترکیبی یکسان نیست، قوانین ملی در تقابل با روتردام تقریبا نادیده گرفته خواهند شد، اسناد حمل نمونه و قرارداهای خصوصی تا حدودی که با مقررات آمره روتردام تعارض نداشته باشند قابل اعمل هستند، کنوانسیون های حمل تک بعدی مانند جاده ای و ریلی جز در برخی موضوعات مانند مبنای مسیولیت، در قلمرو اصلی خود اعمال خواهند شد و هنگامی که از قلمرو اصلی خود خارج شده و جنبه ترکیبی پیدا می نمایند باز هم مطابق ماده ۸۲ به صورت نسبی بر روتردام تفوق خواهند داشت. البته کنوانسیون های حمل هوایی تقریبا به صورت کامل بر روتردام تفوق یافته و در صورت هم پوشانی بر آن پیشی خواهند گرفت. امکان لازم الاجرا شدن روتردام همچنان در هاله ای از ابهام است، لکن راهکارهای جایگزین عدم تصویب روتردام نیز مانند تقویت و به روز رسانی مقررات ملی، استفاده از پیمان های چند جانبه، استفاده از قرارداهای خصوصی جدید و یا ادامه استفاده از قوانین قرن گذشته بدون اصلاح آنها، هریک به نوبه خود می تواند کابوسی برای آینده صنعت حمل ونقل محسوب گردد، لذا هرگونه پیش بینی در خصوص اجرایی شدن روتردام دشوار به نظر می رسد.

فهرست مطالب مقدمه

مبحث سوم: قلمرو روتردام نسبت به اشخاص ثالث

گفتار دوم: فرستنده اسنادی، گیرنده و دارنده سند

۲–موارد خسارت تدریجی

۴– تعارض با قواعد روتردام در حمل دریایی موضوع ماده