مفارقت جسمانی با مطالعه تطبیقی حقوق انگلیس: تفاوت میان نسخه‌ها

==چکیده==

مفارقت جسمانی دوره ای است که زوجین بدون آن که به طور رسمی از هم طلاق بگیرند، با وجود عقد نکاح جدا از هم زندگی می کنند. این دوره اگر با حکم دادگاه و یا انعقاد قرارداد بین طرفین ایجاد شود مفارقت رسمی نامیده می شود و اگر به صرف اراده یکی از طرفین و بدون حکم رسمی دادگاه و یا انعقاد قرارداد ایجاد شود مفارقت غیررسمی یا عملی نامیده می شود. مفارقت رسمی به دو قسم متفاوت تقسیم می گردد: مفارقت قانونی و مفارقت قراردادی. مفارقت قانونی مواردی است که دادگاه به درخواست یکی از زوجین به استناد معاذیر مطرح شده، حکم به زندگی جداگانه می دهد. مفارقت قراردادی مفارقتی است که با انعقاد قرارداد مفارقت بین زوجین، ایجاد می شود. قرارداد مفارقت قراردادی است که زوجین توافق می کنند برای مدت زمانی مشخص یا نامشخص یا برای همیشه جدا از هم زندگی کنند. چنین قراردادی در حقوق انگلیس معتبر و لازم الاجراست. در حقوق ایران در نگاه اول با توجه به آمره بودن قواعد نکاح و نظم عمومی نفوذ چنین قراردادی بعید به نظر می رسد. ولیکن این گونه نیست و با تفکیک انواع قرارداد دایمی و موقت، این قراردادها وضعیت متفاوتی خواهند داشت. مفارقت غیررسمی برحسب این که با اراده زوج ایجاد گردیده باشد یا زوجه آثار متفاوتی خواهد داشت که این آثار در خصوص تمکین، نفقه، حضانت فرزندان و الزام به طلاق مشخص خواهد شد. در این تحقیق با بررسی مفارقت جسمانی در حقوق انگلیس، به آثار حقوقی آن در ایران پرداخته شده است و به این پرسش اصلی که انواع مفارقت جسمانی چیست و چه آثاری دارد پاسخ داده شده است. روش تحقیق حاضر به صورت کتابخانه ای و نوع تحقیق توصیفی–تحلیلی می باشد.

==کلیدواژه ها==