ماده ۲۸۸ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۸۸ قانون تجارت''': هر یک از [[ظهرنویس|ظهرنویسها]] بخواهد از [[حق|حقی]] که در [[ماده ۲۴۹ قانون تجارت|ماده ۲۴۹]] به او داده شده استفاده نماید باید در مواعدی که به موجب [[ماده ۲۸۶ قانون تجارت|مواد ۲۸۶]] و [[ماده 287 قانون تجارت|۲۸۷]] مقرر است [[اقامه دعوی]] کند و نسبت به او موعد از فردای [[ابلاغ]] [[احضاریه]] [[محکمه]] محسوب است و اگر وجه [[برات]] را بدون اینکه بر علیه او اقامه دعوی شده باشد [[تأدیه]] نماید از فردای روز تأدیه محسوب خواهد شد.

 

= مواد مرتبط =

 

* [[ماده ۲۴۹ قانون تجارت]]

به موجب ماده ۷۰ قانون متحدالشکل ژنو، «کلیه دعاوی که از [[برات]] ناشی می‌شود بر علیه قبول کننده، بعد از سه سال از تاریخ سررسید، مشمول [[مرور زمان]] می‌گردد. دعاوی دارندگان برات علیه [[ظهرنویس|ظهرنویسان]] و [[براتکش]]، بعد از یک سال از تاریخ اعتراضی که در موعد مقرر صادرشده باشد، یا از تاریخ سررسید در صورت شرط «برگشت بدون خروج»، مشمول مرور زمان می‌شود. دعاوی ظهرنویسان هر یک علیه دیگران و بر علیه [[براتکش]] بعد از شش ماه از تاریخ روزی که ظهرنویس برات را پرداخت نموده‌است یا از روزی که خودش طرف دعوا واقع شده‌است مشمول مرور زمان می‌شود».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری برات، چک، سفته، قبض انبار، اوراق بهادار، بورس)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1832884|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=20}}</ref>