۳٬۵۰۱
ویرایش
ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۴
، ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در گذشته ماده 413 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در خصوص کج شدن گردن بدون شکستگی وضع شده بود.806808 | در گذشته ماده 413 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در خصوص کج شدن گردن بدون شکستگی وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=806808|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
حکم این ماده تابع قاعده کلی در تعیین دیات است که به موجب آن،فقدان دیه مقدر شرعی در هر یک از اعضاء یا منافع بدن، موجب اخذ ارش است.4361160 برخی اطلاق این ماده را شامل حالتی نیز می دانند که شکستگی دچار بهبودی شود.4361168 | به موجب ماده فوق، یکی از موارد اخذ ارش، شکستگی گردن بدون کج شدگی یا خمیدگی آن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276556|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>حکم این ماده تابع قاعده کلی در تعیین دیات است که به موجب آن،فقدان دیه مقدر شرعی در هر یک از اعضاء یا منافع بدن، موجب اخذ ارش است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4361160|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> برخی اطلاق این ماده را شامل حالتی نیز می دانند که شکستگی دچار بهبودی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4361168|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> در صورت منتهای شدن شکستگی گردن به فوت مجنی علیه، برخی از نویسندگان قائل به پرداخت دیه قتل هستند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276552|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== سوابق فقهی == | |||
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر خمیدگی گردن و نیز بسته شدن گلو اصلاح شود و نیز در فرض درمان به طوری که موجب فرو بردن لقمه یا حرکت دادن گردن به چپ و راست به زحمت باشد، دیه ای اخذ نمی گردد و تنها باید قائل به اخذ ارش بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276548|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||