ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

خسارات دادرسی: خساراتی که به جهت طرح دعوی در دادگاه به محکوم له وارد می‌شود را خسارت دادرسی می‌نامند. ۵۰۲۶۰۱/ این خسارت شامل هزینه دادرسی، حق الوکاله، و هزینه‌های دیگری که مستقیماً مربوط به دادرسی باشد مانند دستمزد کارشناس. ۵۳۴۹۱۶/

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۷۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود. ۱۴۱۸۸۴/

این ماده به بیان مصادیق هزینه دادرسی پرداخته‌است و این مصادیق جنبه تمثیلی دارد(۱۴۴۲۳۹) و اصولاً کلیه مخارج ضروری برای مطالبه حق یا دفاع از حق جزء خسارات است که با توجه به این ضابطه قانونی مسلماً هزینه هائی که برای اثبات دعوی یا دفاع از حق ضرورت ندارد قابل مطالبه نخواهد بود وتفکیک و تشخیص آن در ضمن دادرسی آسان است ۵۰۲۶۰۴/مطالبه خسارت دادرسی به هنگامی که دعوی خسارات مطرح می‌شود خسارت از خسارت نیست و قابل مطالبه است. ۸۸۹۸۴۸/ این خسارت شامل هزینه دادرسی، حق الوکاله، و هزینه‌های دیگری که مستقیماً مربوط به دادرسی باشد مانند دستمزد کارشناس، هزینه معاینه محل، هزینه‌های شهود. ۵۳۴۹۱۶/۹۶۲۶۶۱/۱۴۱۸۹۲/۱۴۴۲۳۷/

«اگر دادرسی به خواسته محکوم علیه باشد، هزینه‌های آن نیز بر عهده اوست؛ چرا که او دستور چنین کاری را داده‌است. و اگر به خواست محکوم له یا هر دوی آنان یا به دستور خود حاکم باشد، باز هم بر عهده محکوم علیه است؛ زیرا او همچون سبب اقوی از مباشد بوده و اگر او حق دیگری را نمی‌گرفت، حاکم نیز ناگزیر از برپاداشتن داد و بازگرداندن حق به اهل آن نمی‌گردید. ۵۰۸۹۳۰