ماده ۵۶۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

[[عنصر مادی]] این جرم شامل مرمت یا تعمیر، تغییر،‌ تجدید و توسعه بنا ها و تزئینات اماکن تاریخی است. این اعمال لزوما باید به تغییر آثار تاریخی که واجد ارزش فرهنگی هستند، منجر شود بنابراین بدیهی است اقداماتی مانند نظافت کردن این آثار، مشمول ماده فوق قرار نمیگیرد. همچنین اِعمال تغییراتی در منصوبات جدید این آثار که ارزش تاریخی ندارند، طبق این ماده جرم محسوب نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390772|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> مرتکب این جرم میتواند هر کسی ولو مالک خصوصی اماکن مزبور باشد، این حکم به دلیل اهمیت و جنبه عمومی داشتن آثار فرهنگی کشور منطقی به نظر میرسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=434632|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref> گفتنی است که اگر اقدامات مذکور با اجازه ی سازمان میراث فرهنگی و همچنین با رعایت همه ضوابط موجود صورت گیرد، عنوان مجرمانه نخواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گزیده ای از پایان نامه های علمی در زمینه حقوق جزای عمومی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2237320|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> به لحاظ [[عنصر معنوی|عنصر روانی]] نیز به نظر میرسد، مرتکب این جرم بایدعلاوه بر [[سو نیت عام|سوء نیت عام]]، واجد [[سو نیت خاص]] یعنی «قصد تعمیر، مرمت، تغییر یا تجدید و توسعه» باشد نه اینکه قصد [[تخریب]] اثار مذکور را داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=716592|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>