ماده ۵۲۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
این ماده، ناظر بر ساختن، وارد کشور کردن و ترویج مسکوکات رایج داخلی و خارجی غیر از طلا و نقره است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2602680|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> امتیاز ضرب این سکه ها، منحصرا در اختیار دولت است و اگر کسی این سکه ها را با همان فلز یا عیار به نحوی که به سکه اصلی شباهت دارد، بسازد، قابل مجازات خواهد بود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2602696|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> بنابراین اگر سکه ساخته شده، هیج شباهتی با سکه اصلی نداشته باشد، این جرم محقق نمی شود و در صورتی که فردی با استفاده از این سکه ها، فرد ناآگاهی مانند تبعه خارجی را فریب دهد و مالی را از او ببرد، مشمول قواعد جرم [[کلاهبرداری]] قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2602692|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> در این ماده، قانونگذار بر خلاف [[ماده ۵۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده 518 قانون تعزیرات]]، مورد معامله واقع شدن را به عنوان شرط تحقق جرم ذکر نکرده و از اصطلاح مسکوکات <u>رایج</u> استفاده کرده است فلذا رواج قانونی پول خرد به عنوان پول قابل قبول در معاملات، شرط است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1576436|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=13}}</ref> به لحاظ [[عنصر معنوی|عنصر روانی]]، مرتکب علاوه بر عمد و آگاهی باید دارای [[سو نیت خاص]] «[[قصد تقلب]]» باشد؛ بدین معنا که قصد داشته با حیله یا فریب به اشخاصی ضرر وارد کند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=435300|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref>
این ماده، ناظر بر ساختن، وارد کشور کردن و ترویج مسکوکات رایج داخلی و خارجی غیر از طلا و نقره است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2602680|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> امتیاز ضرب این سکه ها، منحصرا در اختیار دولت است و اگر کسی این سکه ها را با همان فلز یا عیار به نحوی که به سکه اصلی شباهت دارد، بسازد، قابل مجازات خواهد بود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2602696|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> بنابراین اگر سکه ساخته شده، هیج شباهتی با سکه اصلی نداشته باشد، این جرم محقق نمی شود و در صورتی که فردی با استفاده از این سکه ها، فرد ناآگاهی مانند تبعه خارجی را فریب دهد و مالی را از او ببرد، مشمول قواعد جرم [[کلاهبرداری]] قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2602692|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|چاپ=1}}</ref> در این ماده، قانونگذار بر خلاف [[ماده ۵۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده 518 قانون تعزیرات]]، مورد معامله واقع شدن را به عنوان شرط تحقق جرم ذکر نکرده و از اصطلاح مسکوکات <u>رایج</u> استفاده کرده است فلذا رواج قانونی پول خرد به عنوان پول قابل قبول در معاملات، شرط است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1576436|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=13}}</ref> به لحاظ [[عنصر معنوی|عنصر روانی]]، مرتکب علاوه بر عمد و آگاهی باید دارای [[سو نیت خاص]] «[[قصد تقلب]]» باشد؛ بدین معنا که قصد داشته با حیله یا فریب به اشخاصی ضرر وارد کند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=435300|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref>
 
==مصادیق و نمونه ها:==
صدقه دادن با سکه قلب، میتواند مصداق ترویج سکه قلب باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6273788|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
۳۱٬۱۲۳

ویرایش