ماده 90 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور، و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می‌گردد؛ قیم گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1270836|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=ساکت|چاپ=1}}</ref>

قیم بایستی از اموال مولی علیه بهره‌برداری متعارف را بکند و آن را عاطل نگذارد. برای مثال، خانه زاید بر احتیاج او را به وسیله مضاربه یا جعاله یا خرید سهام شرکت‌ها به کار اندازد و مانند این‌ها.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4197772|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref> در قانون امور حسبی نیز تکلیف مربوط به سپردن پول‌های زاید بر احتیاج با بانک و نهادن [[سند|اسناد]] و اشیای قیمتی در محل امن، مانند گاوصندوق یا نزد دوستی و فروش اموال ضایع شدنی و درخواست مهر و موم [[ترکه]] مورث از چهره‌های گوناگون همین وظیفه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4197780|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref>

[[رده:وظایف قیم]]

[[رده:نگهداری از اموال محجور]]