نظریه شماره 7/1400/966 مورخ 1400/09/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دامنه شمول ممنوعیت توقیف و کسر بیش از ربع یا ثلث از حقوق و مزایا کارمند: تفاوت میان نسخه‌ها

آیا حقوق و مزایای مذکور در ماده ۹۶ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶شامل تمامی موارد مندرج در فیش حقوقی کارمند است؟ آیا شامل اضافه کاری، جمعه کاری، تعطیل کاری، فوق العاده، پاداش و عیدی و سنوات خدمت می شود که بعضا به صورت ماهیانه در طول سال به کارمند پرداخت می شود؟ آیا می توان کل مبلغ پاداش هایی که بعضا به صورت فصلی یا کل مبلغ عیدی که پایان سال پرداخت می شود یا حق سنوات سالیانه را توقیف کرد؟

کل پرداختی های به کارمند نظیر پاداش پایان خدمت که در زمان [[بازنشستگی]] به بازنشستگان تعلق میگیرد و نیز [[وجه|وجوه]] اضافه کار، تشویقی، عیدی، کارانه و حق مأموریت و به طور کلی مزایایی که به طور مستمر به کارمند پرداخت نمی شود، غیر از حقوق و مزایای مستمر بوده و مقررات ماده ۹۶ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ راجع به ممنوعیت توقیف و کسر بیش از ربع یا ثلث از حقوق و مزایا جهت استیفاء محکوم به شامل آن ها نبوده و فقط ناظر به حقوق و مزایای مستمر کارمند است؛ بنابراین محکوم به را می توان از محل موارد فوق و بدون محدودیت موضوع ماده ۹۶ یادشده استیفاء کرد؛ اما عنوان فوق العاده پرداخت که علی الاصول به نحو مستمر به کارمند پرداخت می شود، مشمول ممنوعیت توقیف مذکور در ماده ۹۶ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ است.