ماده ۴۱۶ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر دندان مرتکب، پس از [[اجرای قصاص]] بروید، [[مجنی علیه]] حق [[قصاص عضو|قصاص]] دوباره آن را ندارد.

از این ماده می توان نتیجه گرفت که رویش دوباره دندان فردی که قصاص شده است، برای مجنی علیه حقی ایجاد نمی کند، چرا که دندان جدید را نمی توان مساوی و مرتبط با دندان قبلی دانسته و آن را در مقابل دندان قطع شده مجنی علیه، قصاص کرد. لذا در فرض وارد کردن [[صدمه]] ای به این دندان از سوی مجنی علیه، پرداخت [[دیه]] لازم است. همچنین این دیدگاه که هدف از قصاص، ایراد نقص در جانی است و لذا باید دندان جدید نیز قصاص شود، چندان مقبول نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی-بخش قصاص جرایم عمدی علیه تمامیت جسمانی|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3082724|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>

 

=== سوابق فقهی ===

برخی از فقها معتقدند اگر کسی که گوش او قصاص شده، آن را پیوند بزند، امکان قصاص این گوش نیز مجدداً برای مجنی علیه باقی است اما در فرض رویش مجدد دندان قصاص شده، امکان قصاص دوباره وجود ندارد، علت این تفاوت را فقها در فقدان تساوی میان دندان جدید و قبلی جانی و لذا ناتوانی در رعایت تساوی می دانند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پژوهش های نو در فقه معاصر (جلد دوم) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان قم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2104860|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=2}}</ref>در واقع دندان در برابر مشابه آن دندان کنده می شود، لذا در فرض رویش مجدد دندان، قصاص امکان پذیر نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4023900|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref>