ماده ۴۶۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مواد مرتبط ==

[[ماده ۳۳ قانون ثبت اسناد و املاک]]

[[ماده ۳۴ قانون ثبت اسناد و املاک]]

برابر با مواد [[ماده ۳۳ قانون ثبت اسناد و املاک|۳۳]] و [[ماده ۳۴ قانون ثبت اسناد و املاک|۳۴ قانون ثبت اسناد و املاک کشور]]، اصولاً مشتری [[مالکیت|مالک]] [[مبیع]] نمی‌گردد؛ تا با فوت وی، مبیع به همراه حق فسخ، به ورثه او منتقل گردد؛ زیرا حق موجود برای دهنده پول، نسبت به استیفای مطالبات او، در مورد [[وثیقه]] مانند هر [[حق مالی]] دیگر، به ورثه او منتقل خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین (1) (بیع، معاوضه، اجاره، جعاله، قرض، صلح)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده

قوق و قانون ایران=255112|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=شهیدی|چاپ=3}}</ref>

اگر خریدار فوت نماید و [[بایع]] دارای حق [[خیار]] باشد؛ وی نمی‌تواند قائل به تبعیض گردیده؛ و نسبت به برخی ورثه مشتری، [[عقد]] را فسخ کرده؛ و نسبت به برخی دیگر، آن را نگاهدارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات به‌طور کلی، بیع و معاوضه)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=530136|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=17}}</ref>

* اگر شخصی خانه خود را، به بیع شرط فروخته؛ و قبل از انقضای مدت خیار، خریدار فوت نموده؛ و وراث وی، منحصر به یک دختر و یک پسر باشند؛ در این صورت بایع نمی‌تواند بیع را نسبت به یکی از آنان فسخ نموده؛ و نسبت به دیگری نگاهدارد، بلکه یا باید عقد را به‌طور کلی فسخ نماید؛ یا اینکه با عدم فسخ آن در مدت خیار، موجب قطعی شدن معامله، استقرار مالکیت ورثه نسبت به آن ملک گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات به‌طور کلی، بیع و معاوضه)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=530692|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=17}}</ref>

== منابع ==