۳۳٬۳۳۷
ویرایش
ماده ۴۵۷ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (added Category:راههای اثبات دیه using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اگر مدعی به ترتیب فوق، اقامه قسامه نکند، می تواند از مدعی | اگر [[مدعی]] به ترتیب فوق، اقامه [[قسامه]] نکند، می تواند از [[مدعی علیه]]، مطالبه قسامه کند و در این صورت مدعی علیه با قسامه [[تبرئه]] می شود. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
در خصوص مسئول پرداخت دیه در فرض قسم خوردن مدعی، گروهی بیت المال و گروهی دیگر خود متهم را مسئول می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708808|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> همچنین اعتقاد بر این است که در فرض عدم اقامه قسامه از سوی مدعی و نیز عدم مطالبه اتیان سوگند از طرف او نیز باید دعوا را متوقف کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708820|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | در خصوص [[مسئول پرداخت دیه]] در فرض قسم خوردن مدعی، گروهی [[بیت المال]] و گروهی دیگر خود متهم را مسئول می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708808|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> همچنین اعتقاد بر این است که در فرض عدم اقامه قسامه از سوی مدعی و نیز عدم مطالبه اتیان [[سوگند]] از طرف او نیز باید دعوا را متوقف کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708820|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | ||
== | == مطالعات فقهی == | ||
== رویه قضایی == | === سوابق فقهی === | ||
بر اساس نظر کمیسیون در یکی از نشست های | برخی از فقها معتقدند در فرض [[لوث]]، در صورت عدم سوگند یاد کردن [[ولی دم|اولیای دم]] و نیز عدم رد آن به متهم، دادگاه نمی تواند رأساً [[منکر]] را قسم دهد، بلکه در این حالت باید دعوی را متوقف شده دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر رهبر معظم انقلاب حضرت آیت اله العظمی خامنه ای)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قضا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=451748|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدعلی|نام خانوادگی۱=خامنه ای|چاپ=1}}</ref> همچنین برخی از فقها معتقدند مدعی علیه خود باید پنجاه قسم بخورد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=805488|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | |||
بر اساس نظر کمیسیون در یکی از [[نشست قضایی|نشست های قضایی]]، تکلیف دادگاه به اقامه قسامه تنها در فرض مطالبه مدعی از مدعی علیه ایجاد می شود، پس حاکم بدون تقاضای اولیاء دم حق برگزاری مراسم قسامه نسبت به مدعی علیه را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست های قضایی مسائل قانون مجازات اسلامی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=839572|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||