ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 399 قانون آیین دادرسی کیفری]]

بر اساس این ماده لازم است متهم فرصت و امکانات کافی در راستای دفاع از دلایل اقامه شده علیه خود را داشته باشد، از همین رو پس از پایان تحقیقات نیز قاضی مکلف است که به متهم اجازه ابراز دفاعیات خود را به عنوان آخرین دفاع بدهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1227932|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref>

به موجب رای صادره از یکی از شعب [[دادگاه انتظامی قضات]]، صدور حکم بدون اخذ آخرین دفاع و با امکان [[احضار]] متهم توسط [[کفیل]] یا امکان [[جلب متهم|جلب]] وی، تخلف است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 63، فروردین و اردیبهشت 1389|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2048576|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>

* [[نظریه شماره 7/99/1076 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بی اعتباری رای در فرض عدم اخذ آخرین دفاع و عدم وجود کیفرخواست]]

== مقالات مرتبط ==

* [[اخذآخرین دفاع از متهم در حقوق ایران]]

{{پانویس}}

{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}

[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]

[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]]