۱۹۹٬۶۴۱
ویرایش
ماده ۳۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
* [[ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۱: | ||
مشابه مفاد '''ماده ۳۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی،''' ذیل [[ماده ۵۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی سابق اصلاحی مصوب ۱۳۴۹]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798976|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | مشابه مفاد '''ماده ۳۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی،''' ذیل [[ماده ۵۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی سابق اصلاحی مصوب ۱۳۴۹]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798976|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات | == نکات تفسیری دکترین == | ||
همچنین این ماده را باید با لحاظ [[ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مواد ۲۷]]، [[ماده ۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|۲۸]] و [[ماده ۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی|۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] تفسیر کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1254452|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> در هر حال، «عدم رعایت صلاحیت ذاتی توسط مراجع دادگستری و غیردادگستری از موجبات قاطع نقض رأی به‌شمار می‌رود» و این امر نیازمند طرح [[ایراد]] نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دستور موقت (در حقوق ایران و پژوهشی در حقوق تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2417020|صفحه=|نام۱=فریدون|نام خانوادگی۱=نهرینی|چاپ=2}}</ref> | همچنین این ماده را باید با لحاظ [[ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مواد ۲۷]]، [[ماده ۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|۲۸]] و [[ماده ۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی|۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] تفسیر کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1254452|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> در هر حال، «عدم رعایت صلاحیت ذاتی توسط مراجع دادگستری و غیردادگستری از موجبات قاطع نقض رأی به‌شمار می‌رود» و این امر نیازمند طرح [[ایراد]] نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دستور موقت (در حقوق ایران و پژوهشی در حقوق تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2417020|صفحه=|نام۱=فریدون|نام خانوادگی۱=نهرینی|چاپ=2}}</ref> | ||
== | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# دادگاه تجدیدنظر می‌تواند صلاحیت دادگاه بدوی را بررسی کند. | |||
# در صورت عدم صلاحیت محلی یا ذاتی دادگاه بدوی، رأی آن نقض می‌شود. | |||
# پس از نقض رأی، پرونده به مرجع صالح ارسال می‌شود. | |||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای دادگاه درباره موارد صدور قرار در دعاوی مدنی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۳۰۱۲۰۹)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره مرجع صالح رسیدگی به دعوای اصلاح پلاک ثبتی و تجمیع آن (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۶۹۵۰۰۸۲۲)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره مرجع صالح در رسیدگی به شکایت از تصمیم کانون وکلای دادگستری (دادنامه شماره ٩٢٠٩٩٧٠٢٦٩٥٠٠٩٥٢)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره مرجع صالح در دعوای راجع به اموال مصادره ای (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۴۰۰۶۲۷)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره مرجع صالح در دعوای اصلاح و تجمیع پلاک ثبتی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۶۹۵۰۰۵۱۳)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره مرجع صالح در دعوای اصلاح اشتباهات در تحریر اسناد سجلی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۶۰۱۰۴۲)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره مرجع رسیدگی به اعتراض ثالث اجرایی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۴۰۰۹۶۲)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره صدور قرار رد دعوی به دلیل اشتباه تایپی نام خانوادگی خوانده (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۲۰۰۱۴۸)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره رابطه تنفیذ وصیت نامه و دعوای خلع ید (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۰۱۷۱)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره دادگاه صالح جهت رسیدگی به دعاوی مربوط به ملک مسبوق به مصادره (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۴۰۰۰۸۳)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره بذل نفقه و اجرت المثل به عنوان فدیه طلاق خلع (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۲۱۳۰۵۰۰۱۸۷)]] | |||
* [[نظریه شماره 7/93/1503 مورخ 1393/06/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
*[[رای دادگاه درباره اشتباه دادگاه بدوی در تشخیص مهلت اعتراض به رأی داوری (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۵۰۰۷۹۸)]] | *[[رای دادگاه درباره اشتباه دادگاه بدوی در تشخیص مهلت اعتراض به رأی داوری (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۵۰۰۷۹۸)]] | ||
*[[رای دادگاه درباره اثر فوت صادرکننده چک در تعلق خسارت تأخیر تأدیه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۶۹۵۰۰۰۱۴)]] | *[[رای دادگاه درباره اثر فوت صادرکننده چک در تعلق خسارت تأخیر تأدیه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۶۹۵۰۰۰۱۴)]] | ||
| خط ۳۶: | خط ۵۸: | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
* مطابق نص '''ماده ۳۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی''' [[طرح دعوی]] در دادگاه فاقد صلاحیت ذاتی و محلی موجب نقض حکم می‌باشد اما مطابق بند نخست [[ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] در مورد صلاحیت محلی، در صورتی دادگاه تجدیدنظر رأی صادره را نقض می‌کند که خوانده تا [[اولین جلسه دادرسی|جلسه اول دادرسی]] نسبت به آن ایرادی وارد نکرده باشد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1376280|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> چرا که قواعد مربوط به صلاحیت محلی جز [[قواعد آمره]] و [[نظم عمومی]] محسوب نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دستور موقت (در حقوق ایران و پژوهشی در حقوق تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2417272|صفحه=|نام۱=فریدون|نام خانوادگی۱=نهرینی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1550784|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref> | * مطابق نص '''ماده ۳۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی''' [[طرح دعوی]] در دادگاه فاقد صلاحیت ذاتی و محلی موجب نقض حکم می‌باشد اما مطابق بند نخست [[ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] در مورد صلاحیت محلی، در صورتی دادگاه تجدیدنظر رأی صادره را نقض می‌کند که خوانده تا [[اولین جلسه دادرسی|جلسه اول دادرسی]] نسبت به آن ایرادی وارد نکرده باشد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1376280|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> چرا که قواعد مربوط به صلاحیت محلی جز [[قواعد آمره]] و [[نظم عمومی]] محسوب نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دستور موقت (در حقوق ایران و پژوهشی در حقوق تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2417272|صفحه=|نام۱=فریدون|نام خانوادگی۱=نهرینی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1550784|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref> | ||
* اطلاق '''ماده ۳۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی''' با ظاهر [[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] متعارض به نظر می‌رسد زیرا، [[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]، تشخیص صلاحیت یا عدم صلاحیت هر دادگاه را به خود آن دادگاه واگذار کرده‌است، ولی در صورت ایجاد اختلاف، باید از نظر دادگاه تجدیدنظر یا [[دیوان عالی کشور]] حسب مورد برای تعیین دادگاه صالح پیروی کرد. بنابراین، اگر دادگاهی خود را صالح بداند و به صلاحیت آن ایرادی نشده باشد دلیلی وجود ندارد که دادگاه تجدیدنظر آن را فاقد صلاحیت محلی اعلام کند البته، می‌توان گفت که ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی ملاک است، ولی به شرط آنکه دادگاه تجدیدنظر نیز تشخیص دادگاه بدوی را درست بداند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1254464|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | * اطلاق '''ماده ۳۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی''' با ظاهر [[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] متعارض به نظر می‌رسد زیرا، [[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]، تشخیص صلاحیت یا عدم صلاحیت هر دادگاه را به خود آن دادگاه واگذار کرده‌است، ولی در صورت ایجاد اختلاف، باید از نظر دادگاه تجدیدنظر یا [[دیوان عالی کشور]] حسب مورد برای تعیین دادگاه صالح پیروی کرد. بنابراین، اگر دادگاهی خود را صالح بداند و به صلاحیت آن ایرادی نشده باشد دلیلی وجود ندارد که دادگاه تجدیدنظر آن را فاقد صلاحیت محلی اعلام کند البته، می‌توان گفت که [[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] ملاک است، ولی به شرط آنکه دادگاه تجدیدنظر نیز تشخیص دادگاه بدوی را درست بداند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1254464|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
| خط ۴۶: | خط ۶۷: | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||