ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

*{{زیتونی|[[ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

*[[ماده ۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی]]

== پیشینه ==

'''ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی''' در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799584|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> اما مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ بیان شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564524|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>

مطابق '''ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی''' فرجام خوانده می‌تواند ذیل پاسخ به دادخواست فرجامی از حکم فرجام خواسته شده، نسبت به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی می‌داند تبعا درخواست رسیدگی فرجاکی نماید، لذا لازم نیست فرجام خواه تبعی از حکم دادگاه متضرر شده باشد، تا تبعا درخواست رسیدگی فرجامی کند بلکه چنانچه حکم را خلاف مقررات شرعی یا قانونی بداند برای درخواست فرجامی کافیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3986564|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564536|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  در هر حال فرجام تبعی مستقلاً قابل طرح نبوده و باید به تبع فرجام اصلی صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=575916|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>

به نظر می‌رسد که در نگارش '''ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی''' اشتباهی رخ داده باشد عبارت «... به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی می‌داند…» درست تنظیم نشده و عبارت زیر درست است: «به جهتی که آن را به ضرر خود و خلاف موازین شرعی یا مقررات قانونی می‌داند …»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=477500|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

== مقالات مرتبط ==

* [[ارزش اثباتی شهادت در حقوق خصوصی]]

{{پانویس}}

{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}

[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]

[[رده:اعتراض به آراء]]

[[رده:فرجام خواهی در امور مدنی]]