ماده ۲۶۶ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

ظهرنویس در صورت امتناع از دادن اختیار مسئول [[تأدیه|تادیه]] [[وجه]] برات و [[خسارت|خساراتی]] است که بر صاحب برات مفقود وارد شده‌است.

* [[ماده ۲۶۵ قانون تجارت|مشاهده‌ ماده قبلی]]

* [[ماده ۲۶۷ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۲۶۱ قانون تجارت]]

* [[ماده ۲۶۲ قانون تجارت]]

== توضیح واژگان ==

* [[برات]]: [[سند|سندی]] است که به موجب آن [[شخص|شخصی]] به شخص دیگر دستور می‌دهد مبلغی معین را در موعد تعیین شده به [[شخص ثالث]] یا به حواله کرد وی بپردازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اسناد تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6657664|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=درویشی هویدا|چاپ=1}}</ref>

* [[تأدیه]]: یعنی انجام دادن، به جا آوردن و ادای [[دیون|دین]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اندیشه‌های حقوقی (جلد دوم) (حقوق مدنی و کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=592552|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=1}}</ref> تأدیه در لغت، به معنای پرداخت کردن، ادا کردن و رسانیدن به کار رفته است و در اصطلاح به پرداخت حق غیری که بر [[ذمه]] [[تعهد|متعهد]] است؛ گفته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4057760|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>

در مورد مفقود شدن [[چک]] در وجه شخص معین یا به حواله کرد او نیز طبق مقررات '''ماده ۲۶۶ قانون تجارت''' عمل می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد سوم) اسناد نجارتی (کلیات برات، سفته، چک، اسناد الکترونیکی، قبض انبار عمومی، نمونه‌های کاربردی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2422672|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=2}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:مواد قانون تجارت]]

[[رده:اسناد تجاری]]