ماده ۲۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

* {{زیتونی|[[ماده ۲۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}

* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۲۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]

[[دادرس]]: دادرس در معنای [[قاضی]] دادگاه استعمال می‌گردد و منحصر در [[دادرس علی‌البدل]] نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572948|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>

[[قاضی تحقیق]]: واژه «[[قاضی تحقیق]]» در قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب سال ۷۳ به کار برده شده‌است و هم‌اکنون با توجه به اینکه قانون مزبور در سال ۸۱ اصلاح گردیده و نهاد [[دادسرا]] احیا شده‌است، [[دادستان]]، [[بازپرس]]، و [[دادیار]] جانشین قاضی تحقیق شده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1252404|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

مطابق این ماده مجری قرار معاینه محل مکلف است معاینه و اطلاعات حاصل از آن را در حضور [[اصحاب دعوا|طرفین دعوا]] (یا با [[ابلاغ قانونی]] برای حضور آن‌ها) در [[صورتجلسه]] قید نماید. و در صورت حضور طرفین آن را امضا نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1340636|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> در صورتی که محل اجرای قرار، اماکن خصوصی باشد، در صورت ممانعت افراد از اجرای قرار، در حدود مقررات قرار قهراً اجرا می‌شود، بدین ترتیب که مجری قرار حسب مورد از [[نیروی انتظامی]] یا اگر مکان نظامی باشد از مأموران دژبانی کمک می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1253400|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> مقررات مربوط به فاصله [[ابلاغ]] در [[ماده ۶۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]، در خصوص ابلاغ‌های زمان و محل [[تحقیقات محلی|تحقیق]] و [[معاینه محل]] [[لازم الرعایه]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572960|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> ممکن است محل انجام معاینه محل خارج از [[حوزه قضایی|حوزه]] دادگاه باشد که در این صورت باید به دادگاه آن محل [[نیابت قضایی|نیابت]] داده شود تا آن را انجام دهد و درخواست‌ها به تفصیل در نیابت بیان گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1226824|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# اجرای قرار معاینه محل یا تحقیق محلی ممکن است توسط یکی از دادرسان دادگاه یا قاضی تحقیق انجام شود.

# اگر معاینه یا تحقیقات محلی مبنای رأی دادگاه باشند، باید توسط شخص قاضی صادرکننده رأی انجام شوند.

# در صورت نیاز به گزارش، گزارش باید مورد وثوق دادگاه باشد.

== رویه های قضایی ==

* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره اثر قابل تجزیه نبودن دعوا در رسیدگی فرجامی]]

* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره لزوم تعیین اموال موضوع کارشناسی در تنصیف دارایی زوج در دعوی طلاق]]

* [[نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۰۵ مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم تصدی کارشناس برای اجرای قرارهای تحقیق و معاینه محلی]]

== مصادیق و نمونه ها ==

[[خوانده]] می‌تواند در قرار معاینه محل، ایراداتی مطرح نماید. مانند اینکه اعلام کند که در صورت برداری محل اشتباه صورت گرفته‌است، یا مهم‌ترین ایراد اینکه اعلام کند قرار توسط شاغل غیر قضایی اجرا شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی عمومی (جلد دوم) (با تکیه بر دفاع خوانده)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5126104|صفحه=|نام۱=عبدالمجید|نام خانوادگی۱=مرتضوی|چاپ=}}</ref>  

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

[[رده:تکالیف قاضی]]

[[رده:نیابت قضایی]]