|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{Infobox legislation
| |
| | short_title = ماده ۱ قانون مدنی
| |
| | legislature = ماده ۱ [[قانون مدنی]]
| |
| | image = قانون مدنی.png
| |
| | imagesize =
| |
| | long_title =
| |
| | citation =
| |
| | territorial_extent = ایران {{پرچم ایران}}
| |
| | enacted_by = [[مجلس شورای اسلامی]]
| |
| | date_enacted =
| |
| | date_passed = ۱۴ آبان ۱۳۷۰
| |
| | date_assented =
| |
| | royal_assent =
| |
| | date_commenced =
| |
| | date_repealed =
| |
| | bill =
| |
| | bill_citation =
| |
| | bill_date =
| |
| | introduced_by =
| |
| | 1st_reading =
| |
| | 2nd_reading =
| |
| | 3rd_reading =
| |
| | date_conf_committee =
| |
| | repeals =
| |
| | related =
| |
| | summary =
| |
| | keywords =
| |
| | status = در حال اجرا
| |
| | next = ماده ۲ قانون مدنی
| |
| }}
| |
| '''ماده ۱ قانون مدنی''' '''اصلاحی ۱۳۷۰/۸/۱۴:''' [[مصوبه|مصوبات]] [[مجلس شورای اسلامی]] و نتیجهٔ [[همهپرسی]] پس از طی مراحل قانونی به [[رئیسجمهور]] [[ابلاغ]] میشود. رئیسجمهور باید ظرف مدت پنج روز آن را [[امضای قانون|امضا]] و به مجریان ابلاغ نماید و دستور [[انتشار قانون|انتشار]] آن را صادر کند و [[روزنامه رسمی|روزنامهٔ رسمی]] موظف است ظرف مدت ۷۲ ساعت پس از ابلاغ، منتشر نماید.
| |
|
| |
|
| تبصره: در صورت استنکاف رئیسجمهور از امضا یا ابلاغ در مدت مذکور در این ماده به دستور [[رئیس مجلس شورای اسلامی]] روزنامهٔ رسمی موظف است ظرف مدت ۷۲ ساعت مصوبه را چاپ و منتشر نماید.
| |
| * {{زیتونی|[[ماده ۲ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
| |
|
| |
| == مواد مرتبط ==
| |
| * [[ماده ۲ قانون مدنی]]
| |
| * [[اصل ۵۸ قانون اساسی]]
| |
| * [[اصل ۱۲۳ قانون اساسی]]
| |
| * [[ماده ۲۹ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی]]
| |
|
| |
| == توضیح واژگان ==
| |
| «روزنامه رسمی»، روزنامهای است که [[دولت]]، جهت اعلان [[قانون|قوانین]] و برخی آگهیها، منتشر مینماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=331816|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
| |
|
| |
| «ابلاغ» نیز، در لغت به معنای رسانیدن و ایصال است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4054512|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>
| |
|
| |
| == پیشینه ==
| |
| به موجب [[قانون اساسی مشروطه]]، رئیس حکومت، هیچ تکلیفی، نسبت به امضای مصوبات مجلس نداشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه حق دفتر یکم فروردین و خرداد 1364|ترجمه=|جلد=|سال=1364|ناشر=شرکت سهامی روزنامه رسمی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1770820|صفحه=|نام۱=دادگستری جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
| |
|
| |
| در رژیم گذشته و پیش از اصلاح '''ماده ۱ قانون مدنی'''، [[قوانین عادی]]، پس از تصویب، باید به امضای پادشاه میرسید و در این رابطه، هیچ مهلتی برای وی در نظر گرفته نشده بود و سه روز پس از امضای پادشاه، روزنامه رسمی کشور، مکلف به انتشار قانون مزبور بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آثار حقوقی امضای قوانین توسط رئیسجمهور|ترجمه=|جلد=|سال=-|ناشر=بصیرت شماره 25 و 26|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5064868|صفحه=|نام۱=حمیدرضا|نام خانوادگی۱=فتحی سقزچی|چاپ=}}</ref>
| |
|
| |
| قبل از [[بازنگری قانون اساسی]] و حذف سمت [[نخستوزیر|نخست وزیری]]، پس از تصویب قوانین در مجلس، رئیسجمهور، مکلف به امضا و ابلاغ مصوبات مزبور جهت انتشار بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آثار حقوقی امضای قوانین توسط رئیسجمهور|ترجمه=|جلد=|سال=-|ناشر=بصیرت شماره 25 و 26|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5065008|صفحه=|نام۱=حمیدرضا|نام خانوادگی۱=فتحی سقزچی|چاپ=}}</ref>
| |
|
| |
| == فلسفه و مبانی نظری ==
| |
| [[قاعده قبح عقاب بلا بیان|قبح عقاب بلابیان]]، دلالت بر این دارد که قانون، پیش از اجرا، منتشر و اعلان گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق (جلد دوم) (منابع حقوق)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2840644|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref>
| |
|
| |
| == نکات تفسیری دکترین ماده ۱ قانون مدنی ==
| |
| وضع قانون، مشتمل بر سه مرحله [[قانونگذاری|تصویب]]، امضاء و انتشار است. پس از سپری شدن این سه مرحله، قانون به صورت [[قاعده حقوقی]] درآمده و برای همگان قابل احترام میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق (نظریه عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2973516|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=3}}</ref> در مرحله امضای قوانین توسط رئیسجمهور، وی حق مخالفت با مصوبات مزبور را نداشته و تنها مکلف به امضای آنهاست، چرا که [[اراده]] او، اعلام کننده است نه ایجادکننده، و رئیسجمهور، اجرای اراده عمومی را بر عهده داشته و قانونگذاری، به موجب [[قانون اساسی]]، در صلاحیت مرجع دیگری است. امضای قوانین توسط رئیسجمهور را، نباید یک نزاکت دولتی صرف، محسوب نمود؛ چرا که وی، از جهت اتیان وظیفه نظارت بر تشریفات و رعایت آیین قانونگذاری، مبادرت به امضای مصوبات مجلس و ابلاغ آن به مسئولان ذیربط، جهت انتشار در روزنامه رسمی کشور مینماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق (جلد دوم) (منابع حقوق)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2841016|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref> لزوم امضای مصوبات مجلس توسط رئیسجمهور، ناشی از [[اصل تفکیک قوا]] در قانونگذاری و اجرا است؛ لذا وی تنها، مجری تشریفات قانونی بوده و نسبت به ماهیت مصوبات، حق اظهارنظر ندارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3851732|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> البته رئیسجمهور، مکلف به امضای مصوبات ناقص و قوانینی که بدون رعایت تشریفات لازم، وضع گردیدهاند؛ نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=103592|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=26}}</ref>
| |
|
| |
| امضای قانون، امری جدا از انشای آن است؛ اما امضای مصوبات توسط رئیسجمهور، باعث میگردد که قانون، صورت خارجی پیدا نموده و از قابلیت نفوذ، برخوردار گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق (جلد دوم) (منابع حقوق)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2840984|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref>
| |
|
| |
| هرچند مفاد '''ماده ۱ قانون مدنی'''، در رابطه با انتشار و اعلان مصوبات مجلس، وضع گردیدهاست؛ اما قبح عقاب بلابیان، اجازه نمیدهد که [[آییننامه]]ها و [[تصویبنامه]]<nowiki/>های دولتی را نیز، بدون انتشار و اعلان، لازم الاجرا دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق (جلد دوم) (منابع حقوق)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2841112|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref>
| |
|
| |
| گفتنی است نتایج همهپرسی، قوانین مصوب [[کمیسیونهای داخلی مجلس]] و [[معاهده|معاهدات بینالمللی]]، در زمره قوانین عادی هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه علم حقوق (کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1282612|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=معین|چاپ=1}}</ref>
| |
|
| |
| == مطالعات فقهی ==
| |
| === مستندات فقهی ===
| |
| * به موجب [[آیه ۹۹ سوره مائده]]: {{آیه|مَّا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ …}}، قانون باید پیش از اجرا، منتشر و اعلان گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق (جلد دوم) (منابع حقوق)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2841044|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref>
| |
|
| |
| == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۱ قانون مدنی ==
| |
| {{هوش مصنوعی (ماده)}}
| |
| # مصوبات مجلس شورای اسلامی پس از طی مراحل قانونی به رئیسجمهور ابلاغ میشود.
| |
| # رئیسجمهور موظف است مصوبات را ظرف مدت پنج روز امضا کند.
| |
| # رئیسجمهور باید مصوبات را به مجریان ابلاغ و دستور انتشار آنها را صادر کند.
| |
| # روزنامهٔ رسمی مسئولیت انتشار مصوبات را دارد.
| |
| # روزنامهٔ رسمی باید ظرف مدت ۷۲ ساعت از زمان ابلاغ، مصوبات را منتشر کند.
| |
| # در صورت استنکاف رئیسجمهور از امضا یا ابلاغ، رئیس مجلس شورای اسلامی میتواند دستور انتشار را بدهد.
| |
| # در چنین مواردی، روزنامهٔ رسمی باز هم ظرف مدت ۷۲ ساعت مصوبه را باید چاپ و منتشر کند.
| |
|
| |
| == رویههای قضایی ==
| |
| * [[نظریه شماره ۷/۹۹/۱۶۹۴ مورخ ۱۳۹۹/۱۰/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اجرای محکومیتهای مالی سفارت خانههای کشورهای بیگانه|نظریه شماره ۷/۹۹/۱۶۹۴ مورخ ۱۳۹۹/۱۰/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه دربارهٔ اجرای محکومیتهای مالی سفارت خانههای کشورهای بیگانه]]
| |
|
| |
| == مذاکرات تصویب ==
| |
| یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که [[قانون مدنی|قوانین مدنی]] و [[قانون تجارت|تجارت]]، دارای نقایص و کمبودهای فراوانی بوده و به روز نمیباشند و نیاز به اصلاح دارند، رئیس مجلس به شخص مزبور، پیشنهاد نمود که در این زمینه، با کمیسیونهای مربوطه صحبت نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مشروح مذاکرات قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=227940|صفحه=|نام۱=احمدرضا|نام خانوادگی۱=نائینی|چاپ=1}}</ref>
| |
|
| |
| == پایاننامه و رسالههای مرتبط ==
| |
| * [[تحلیل تطبیقی ماهیت عقد در حقوق مدنی ایران و مصر با تأکید بر عقود اذنی و عقد نکاح]]
| |
|
| |
| == مقالات مرتبط ==
| |
| * [[نقد آرای دیوان عدالت اداری در زمینه بحرانهای اقتصادی]]
| |
| * [[حق بر فهم قانون]]
| |
| * [[مسئولیت حرفه ای سردفتران در حقوق ایران و فرانسه و تأثیر آن در موضوع اسناد معارض]]
| |
|
| |
| == منابع ==
| |
| {{پانویس|۲}}
| |
| {{مواد قانون مدنی}}
| |
| [[رده:مواد قانون مدنی]]
| |
| [[رده:ابلاغ قانون]]
| |
| [[رده:امضای قانون]]
| |
| [[رده:انتشار قانون]]
| |
| [[رده:در انتشار و آثار و اجراء قوانین بهطور عموم]]
| |
|
| |
| {{ترتیبپیشفرض:ماده ۰۰۰۵}}
| |